Het personeel in de zorg met name in de ziekenhuizen staat enorm onder druk.De RVB en het managment willen mooie cijfers zien in het AD. Structurele verbeteringen komen er niet. Steeds reorganisaties die bij andere ziekenhuizen alweer zijn achterhaald worden toch doorgezet.Personeel wordt geintimideerd en gemanupileerd door de leidinggevende maar omdat het om de patient gaat gaan ze door tot ze er bij neer vallen. Dat het hart voor de zaak hebben. Vaak stank voor dank.

Ziekteverzuim in diverse zorgbranches is al jaren bovengemiddeld. Geen nieuws. Wat wel nieuws zou kunnen zijn is dat de werknemers niet langer overgeleverd zouden mogen zijn aan leidinggevenden die niet empathisch zijn en vernieuwend durven zijn en hun nek durven uitsteken voor hun kostbare kapitaal, namelijk de werknemers. Meer behoeden voor en investeren in behoud van i.p.v. ze regelmatig over de clinch te jagen.

Tjonge, dat is nieuws. Daarom ben ik enkele jaren geleden, na 20 jaar RIAGG, maar zelfstandig gevestigd psychiater geworden. Maar ook daar helaas stress: door de onnodig ingewikkelde dbc’s, vrije onderhandelingen (niet dus) etc. etc. etc. De awbz (ook zo’n politiek bepaalde start, dhr. Simons, PvdA)kostte uren minder per week ten koste van de uren die aan de patientenzorg besteed kan worden! Schuldige: politiek annex overheid!!!

het arbo-beleid voor lichamelijk zieke werknemers in de zorg is niet bepaald vriendelijk, daar zou ook wel een verbeteringsslag te halen zijn.

Het grootste verschil tussen de zorg en de andere sectoren is dat de leidinggevenden geen interesse hebben in kwaliteit van zorg terwijl de medewerkers juist daar hun motivatie vandaan halen. Elke keer als ik een bestuurder spreek dan verrast het mij weer hoezeer beide werelden gescheiden zijn. Het is toch geen verrassing dat de werkdruk als hoog wordt ervaren als er onbegrip is vanuit het management naar de zorgverleners?

dat is geheel iets nieuws zeg!
Hoe komen ze er bij?
Haal die instanties er dan af, die constant over je schouder mee staan te gapen!