Het aantal overstappers van de ene naar de andere zorgverzekeraar steeg van 3,9 procent in 2010 naar 5,5 procent in 2011. In absolute aantallen gaat het om 900.000 mensen. Vektis, informatiecentrum van de zorg, publiceerde vandaag de definitieve cijfers.
Vooral mensen tussen de 18 en
Om kort en bondig te zeggen komt het hier om neer:’We zijn ons mooi weer een produkt door de strot geduwd’ Of we het willen of niet!
Onderzoek is hier een beetje een groot woord. Welke groepen stappen over? Dat onderscheid naar leeftijd is echt heel beperkt en heel veel lijkt het ook niet te verklaren. Relevanter is of het de zieken (hoge kosten) of juist de gezonden (lage kosten) zijn. En welke mensen blijven zitten terwijl zij een hoge premie betalen? Zijn die mensen tevreden, of zijn dat de mensen die zich slecht kunnen informeren (laag opgeleiden, en anderstaligen) of die bang zijn (chronisch zieken met veel zorguitgaven) die lekker gemolken worden door het systeem? In hoeverre verklaren premieverschillen het switchgedrag? En hoeveel procent wisselt indien de premie 1% hoger ligt? Heeft kwaliteit ook een rol gespeeld? Zo ja, welke dimensies van kwaliteit bleken belangrijk en hoeveel mag kwaliteit kosten? En is het premievoordeel van een groter eigen risico toegenomen? En zijn de mensen die een groter eigen risico nemen ook in staat om dit te dragen (zijn het de rijkeren?). En zijn de switchers of degene met een hoger eigen risico degenen waar verzekeraars winst op maakten omdat de risicoverevening onvoldoende was? Stuk voor stuk vragen waarop se samenleving het antwoord graag zou weten en die Vektis zo zou moeten kunnen beantwoorden.