“Ze heten magneetziekenhuizen omdat ze de beste professionals naar zich toe zouden trekken. Ik weet weet niet of die ziekenhuizen magneten zijn voor patienten. Ik denk dat wanneer je als ziekenhuis de behoeften van medewerkers bovenaan je lijst zet, je een andere cultuur krijgt dan wanneer je uitgaat van wensen en behoeften van patienten. Als ik in een zorginstelling werk waar patienten ons geweldig vinden, houd ik vanzelf ook meer van mijn werk. Als ik ergens werk waar we elke week feest hebben, of kleding mogen dragen die we zelf willen maar ik werk ondertussen met collega’s die lui zijn of niet klantgericht en patienten hebben een hekel aan ons. Dan wordt mijn moraal niet beter door elke vrijdag pizza te krijgen. De belangrijkste drive voor de meeste mensen is de drive om beter te worden in je vak. Dat kunnen we stimuleren door ons managementsysteem. En als ik goede mensen steun en waardeer, zodat patienten hen fantastisch vinden, dan creeer ik zoiets als een magneetziekenhuis. Maar de focus is minder op de werknemer en meer op de patient. Het hangt er maar net van af waar je van uitgaat. Een blije werknemer, zorgt voor blije patienten. Of een blije patient zorgt voor blije werknemers. Ik ben meer van de laatste opvatting.”