Bij het maken van tv-programma’s in zorginstellingen ontstaan soms “onaanvaardbare situaties”, vindt de RVZ. Zo worden bewusteloze mensen gefilmd die niet vooraf toestemming hebben gegeven. Patiënten kunnen de gevolgen van de opnames niet goed inschatten, omdat ze vaak gestrest zijn als de camera’s langskomen. De programmamakers vertellen lang niet altijd welke gevolgen een tv-uitzending kan hebben. Bovendien kunnen de uitzendingen op internet eindeloos herhaald worden.
RVZ pleit voor protocol
De RVZ vindt het ontoelaatbaar dat programmamakers patiënten vaak benaderen via de arts, die daarmee een “rekruterende rol” krijgt. Zorginstellingen moeten niet alleen de privacy van de patiënt bewaken, maar ook die van individuele zorgverlener: medewerkers moeten expliciet toestemming geven om te filmen. De RVZ stelt dat zorginstellingen in een protocol moeten vastleggen hoe zij omgaan met televisiemakers en daarover op hun website openheid over geven.
NPCF onderschrijft conclusies
Het signalement
Lees ook:
Wat is het doel? Informatie, de kijker informeren over ziektebeelden en behandeling. Mensen die hun medewerking verlenen krijgen vervolgens nog weken de tijd om na te denken over hun deelname en af te zien van deelname. Het is namelijk geen ‘live’ televisie. Er zijn geen klachten bij de RVZ bekend. Duurbetaalde mensen hebben maanden onderzoek gedaan op basis van literatuur over reality en emotv, zonder daadwerkelijk onderzoek in het veld te doen. Er is geen patient geinterviewd om tot de conclusies te komen…..
Wat is het doel van die Filmploegen ; Omroepen ; etc.?
Het is alleen maar Sensatie ; Kijkcijfers; & Bussiness.De rest zal ze het een ” worst ” wezen. Het slachtoffer beseft het op dat moment niet. Je moet het slachtoffer/patient daarover geen vragen stellen om wel/niet filmopnames. Geef hem/haar RUST !