Juist het onderhandelen tussen verzekeraars en zorgaanbieders moet leiden tot een betere prijs/kwaliteitverhouding. “Het preferentiebeleid wordt vaak als een voorbeeld van marktwerking genoemd, maar het is een exponent van gereguleerd handelen”, meldt de vereniging. “Het past meer bij een voorbije tijd dan bij de toekomst.”
Preferentiebeleid
Het preferentiebeleid bepaalt dat een zorgverzekeraar van apothekers kan eisen dat zij enkel de medicijnen verstrekken die de voorkeur hebben van de verzekeraar. Dat zijn in de regel de goedkoopste medicijnen. Nefarma stelt dat de regeling niet heeft geleid tot concurrentie tussen verzekeraars en ook niet alle verzekeraars doen mee.
Overheidsingrijpen
“
Zorginkoop
Melanie Schultz, directeur zorginkoop bij Achmea, noemt de uitbreiding van het preferentiebeleid juist “slecht voor het onderlinge vertrouwen”. De directeur zorginkoop wil niet op de stoel van de zorgaanbieder zitten. Achmea ziet de deskundigheid rond medicijngebruik bij de apotheker en de huisarts. Schultz deelt mee dat Zilveren Kruis Achmea de komende maand met een nieuw en uniek model voor de inkoop van medicijnen naar buiten komt. Details over dit model volgen later.
Onderzoek NZa
De NZa is begonnen met aanvullend onderzoek naar het inkoopbeleid en praktijkkosten van apothekers in 2008. Het onderzoek moet de exacte gevolgen van het preferentiebeleid op het resultaat van een gemiddelde apotheek in kaart brengen. Het resultaat wordt medio 2009 verwacht. (Zorgvisie – Nico van Wijk)
Lees ook:
Rechter beperkt preferentiebeleid verzekeraars
Patstelling in medicijnendiscussie
RVZ wil tijdelijke vergoeding voor nieuwe medicijnen
De marktwerking is nog maar pas begonnen. Waar hebben we het over.De een heeft het over hypocriet de ander veronderstellingen , etc..Belangrijkst vind ik , wat vind de CLIENT. Daar gaat het om.Laten we eerst vragen , wat de Client wil , en daarna pas verder discussieren.Het is nog steeds ; de CLIENT bepaald en niet de hulpverleners.( Zelf werkzaam in de Zorg vanaf 1970)
Wat Rutteman zegt, klopt naar mijn idee. Uiteraard wens ik geen complottheorie te poneren, maar dit heeft wel veel te maken met een verstoorde machtsbalans.
Er zijn nog maar een paar grote zorgverzekeraars en die zijn bezig met geld verdienen. Natuurlijk is winstgevendheid erg belangrijk. Toch hoop je dat ze oog hebben voor de kwaliteit van zorg.
Als goedkopere medicijnen net zo goed werken is dat prima; als iemand van de goedkopere versie last krijgt van bijwerkingen moet de patient het oude medicijn terug krijgen.
En van die reclamezuilen in de wachtkamer van een apotheker of fysiotherapeut ben ik allerminst gecharmeerd.
Of de conclusie van Nefarma gerechtvaardigd is dat ‘Zorgverzekeraars slechte ondernemers zijn’ kan ik op basis van het artikel niet beoordelen. Wel is het een feit dat veel ondernemers in de geneesmiddelenmarkt de kwaliteit van hun onderneming kunnen aantonen met onafhankelijke certificering zoals ISO, HKZ en dergelijke. Geen enkele zorgverzekeraar kan met onafhankelijke certificering aantonen dat bij hen de kwaliteit geborgd is. Wel schermen zij met excuses zoals toezicht door de Pensioen en Verzekeringskamer, de Nederlandse Bank en de Autoriteit Financiele Markten, maar in feite staat elke branche onder toezicht van een bepaalde autoriteit. Zo staan instellingen in de gezondheidszorg onder toezicht van de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Desondanks hanteren diverse Zorgverzekeraars lagere vergoedingen voor zorgaanbieders die niet over een kwaliteitscertificaat beschikken. Deze houding van de zorgverzekeraars, met hun weigering om voor zichzelf onafhankelijke certificering te hanteren, wekt een hypocriete indruk. De veronderstelling van Nefarma over het slechte ondernemerschap van de zorgverzekeraars kan ik me daarom goed voorstellen.