Gezondheidseconoom en oud-hoogleraar Guus Schrijvers is actief in de gezondheidszorg. Hij is auteur van het boek Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel (ondertitel: Voor hetzelfde geld een betere gezondheidszorg). Schrijvers geeft lezingen en workshops en is lid van enkele stuurgroepen en commissies.
Twintig procent van de huidige 70-plussers woont graag in een verzorgingshuis, blijkt uit een evaluatie van het All-inclusive experiment.
Twee belangrijke paradigma's (nieuwe?) drijven boven;
– Thuis wonen kan ook in een wooncentrum naar eigen keuze
– Sleutel ontvlechting wonen en zorg ligt bij mogelijkheid burger (initieel businessmodel) en niet bij onmogelijkheid van de huidige begroting (oude budgetmodel en contractafspraken).
Mijn 95 jarige oma woont zelfstandig in een zorgcentrum op basis van wonen en zorg scheiden. Voorheen verblijf (ZZP 4) en nu ambulant (ZZP3) omdat het zo goed met haar gaat (!) sinds ze verhuisd is naar het WZC. Ze betaalt huur (800,-) en servicekosten (275,-) van AOW en klein pensioentje. De hele transitie van Verblijf naar Ambulant heeft haar uiteindelijk 150,- gekost. Dat was te doen. En ze is er trots op weer zelfstandig te wonen en zelf huur etc. te betalen. Kortom, ze woont thuis, maar toch beschermd in een woonzorgcentrum. Omdat ze zelf betaalt voor eigen huur en evensonderhoud woont ze toch thuis! Maakt voor mijn oma dus niet uit welke zorg zwaarte ze heeft. En de organisatie hanteert kennelijk met succes een gemêleerd businessmodel. Zie ook transitiedraaiboek via http://www.stichtingbim.nl
Beste Guus,
Eindelijk weer eens feiten over de zorg. Verhelderend! Breng ze alsjeblieft nog meer naar buiten. Ga naar Pauw of de Wereld Draait Door. Help zorgland uit de gevaarlijke droom dat iedereen alles zelf wil en kan op de vrije zorgmarkt. Geef vooral ook voorbeelden uit andere landen. Liefst met de werkelijke kosten.
Verder moet er natuurlijk een landelijke oplossing komen voor de te hoge boekwaarde van het verouderde zorggoed. Kunnen de gebouwen onder regie van de gemeente worden gerenoveerd met nu werkloze bouwvakkers, om te voldoen aan de wensen van hiervoor blijkbaar in de rij staande oudere bewoners.
Twee belangrijke paradigma's (nieuwe?) drijven boven;
– Thuis wonen kan ook in een wooncentrum naar eigen keuze
– Sleutel ontvlechting wonen en zorg ligt bij mogelijkheid burger (initieel businessmodel) en niet bij onmogelijkheid van de huidige begroting (oude budgetmodel en contractafspraken).
Mijn 95 jarige oma woont zelfstandig in een zorgcentrum op basis van wonen en zorg scheiden. Voorheen verblijf (ZZP 4) en nu ambulant (ZZP3) omdat het zo goed met haar gaat (!) sinds ze verhuisd is naar het WZC. Ze betaalt huur (800,-) en servicekosten (275,-) van AOW en klein pensioentje. De hele transitie van Verblijf naar Ambulant heeft haar uiteindelijk 150,- gekost. Dat was te doen. En ze is er trots op weer zelfstandig te wonen en zelf huur etc. te betalen. Kortom, ze woont thuis, maar toch beschermd in een woonzorgcentrum. Omdat ze zelf betaalt voor eigen huur en evensonderhoud woont ze toch thuis! Maakt voor mijn oma dus niet uit welke zorg zwaarte ze heeft. En de organisatie hanteert kennelijk met succes een gemêleerd businessmodel. Zie ook transitiedraaiboek via http://www.stichtingbim.nl
Beste Guus,
Eindelijk weer eens feiten over de zorg. Verhelderend! Breng ze alsjeblieft nog meer naar buiten. Ga naar Pauw of de Wereld Draait Door. Help zorgland uit de gevaarlijke droom dat iedereen alles zelf wil en kan op de vrije zorgmarkt. Geef vooral ook voorbeelden uit andere landen. Liefst met de werkelijke kosten.
Verder moet er natuurlijk een landelijke oplossing komen voor de te hoge boekwaarde van het verouderde zorggoed. Kunnen de gebouwen onder regie van de gemeente worden gerenoveerd met nu werkloze bouwvakkers, om te voldoen aan de wensen van hiervoor blijkbaar in de rij staande oudere bewoners.
en t wordt gewoon zoals het was…