De beroepsverenigingen van anesthesiemedewerkers en operatieassistenten stellen in het hoger beroep dat er sprake is van een ziekenhuiskartel en eisen opschorting van het convenant.
Tekort van twintig procent
Landelijk is er een tekort van twintig procent aan OK-personeel. Met het in het voorjaar 2009 afgesloten convenant willen de ziekenhuizen een einde maken aan de praktijk om personeel bij elkaar weg te kopen of met extra toeslagen te behouden.
Eenzijdig opgelegd dictaat
De ziekenhuizen willen zelf meer opleiden. Opgeleide mensen mogen twee jaar lang alleen ontslag nemen als ze de kosten van de opleiding terugbetalen. De beroepsverenigingen beschouwen het convenant als een eenzijdig opgelegd dictaat dat geen enkele oplossing biedt voor de hoge werkdruk. Ze willen het convenant van tafel hebben, maar vingen bot bij de voorzieningenrechter die daar eind december geen aanleiding voor zag.
Ziekenhuiskartel
Op 29 maart diende het hoger beroep. Advocaat Mariël Verhoeven van de beroepsverenigingen heeft vertrouwen in een goede afloop. “De voorzieningenrechter heeft al aangenomen dat er sprake is van een ziekenhuiskartel, maar heeft onvoldoende aan de Mededingingswet getoetst of dit kartel wel is toegestaan. Als het Gerechtshof van Den Bosch dat wel doet, lijkt opschorting van het convenant aannemelijk.” Maar de ziekenhuizen zeggen dat er helemaal geen kartel is, omdat er niet sprake is van marktwerking op de arbeidsmarkt in de zorg. “De CAO bepaalt de salariëring. Dat is niet aan individuele ziekenhuizen”, verklaart Willem Wiegersma, zorgmanager van het St. Elisabeth Ziekenhuis in Tilburg. “Waar het om draait, is dat de vijver leeg is en ziekenhuizen meer moeten opleiden. Daar biedt het convenant een oplossing voor.”
Onhaalbare norm
Uit de manier waarop de ziekenhuizen willen gaan opleiden, blijkt volgens Verhoeven dat ze geen idee hebben wat er op de werkvloer speelt. “De ziekenhuizen besluiten eenzijdig dat er op vier fte’s één leerling moet zijn. Maar die norm is onhaalbaar, want OK-medewerkers werken vaak zestig uur in plaats van 36. Voor extra opleiden hebben ze helemaal geen tijd.” Maar Wiegersma stelt dat alle ziekenhuizen de norm halen. “De ervaring leert het tegendeel.”
Schorsing convenant
De rechter riep in december op tot mediation, maar daar is niets van terechtgekomen. De ziekenhuizen willen alleen praten met het convenant als uitgangspunt, terwijl de beroepsverenigingen schorsing van het convenant eisen. (Zorgvisie – Bart Kiers)
Lees ook:
Bemiddeling over werkdruk in ziekenhuizen blijft uit
Kort geding om werkdruk in ziekenhuizen
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
Interessante stelling van Wiegersma! De functionele groep staat misschien wel degelijk redelijk vast, maar de trede niet. Daarnaast staat (naar mijn weten) nergens in de CAO dat het niet is toegestaan om meer te bieden dan wat de CAO voorschrijft. Zo zijn er ook instellingen met speciale arbeidstoelagen etc. Als men aan deze kortzichtige houding blijft vasthouden dan zijn er gelukkig altijd nog detacheerders die wel meer marktconform betalen (en doorberekenen aan de ziekenhuizen!), en ik vraag mij af of dat nou zo een positieve ontwikkeling is (op macroniveau).
Een verschil in visie wordt nu bij het gerechtshof uitgevochten. Terwijl een gezamenlijk doel toch aanwezig is, maar de route anders. Zonder overleg kan dit niet anders leiden tot een beslissing die nooit tot overeenstemming leid. De werkdruk is al hoog onder OK personeel. Lost dit wat op als beroepsvereniging haar gelijk krijgt. Breek de CAO open en zorg dat mensen en gemotiveerd blijven en financieel geprikkeld. Bovendien is er wel marktwerking in de arbeidsmarkt voor verpleegkundigen en niet de CAO bepaalt wel/geen marktwerking. Dit zij echt non-argumenten en bieden weinig soelaas voor een goede oplossing.