1. Het creëren van een overvloed aan artsen en medische specialisten zal niet leiden tot een toekomstbestendige, grote groep goedkope én tevens vakkundige arbeidskrachten. De arts is recentelijk al grotendeels beroofd van imago, positie en zeggenschap ten gunste van managers en verzekeraars. Het vak zal net als het beroep onderwijzer onaantrekkelijker worden voor capabele mensen met ambitie. Verantwoordelijk zijn voor de patiëntenzorg zonder de bijbehorende zeggenschap is ronduit beroerd. Ik vrees dat er te weinig altruïsten zijn, die een dergelijke investering in tijd, energie en geld willen doen om straks wellicht leuk op een nul-aanstelling (=gratis) ‘gedwongen’ te werken om je bevoegdheid te mogen behouden. Daarnaast kunnen we burgers, dus ook jonge klaren, specialisten (gelukkig nog) niet verbieden te emigreren. Er zijn tenslotte ook nog landen, die nog wel respect hebben voor het beroep.
2. De samenwerking tussen specialisten uit verschillende ziekenhuizen is wel degelijk ook een belangrijke kwaliteitsbepalende factor in de zorg. Specialisten zijn van oudsher gewend kenniszaken met vakgenoten te delen, patiënten voor bepaalde zaken door te verwijzen naar een ‘geschiktere’ collega elders en ook een goede samenwerking met andere zorgverleners zoals de huisartsen is essentieel. Concurrentie is hier een ziekmakende virus.
3. Het is niet de invoering van de marktwerking, die de omzetten van de dokter heeft verlaagd, dat was nu net weer geen vrije marktwerking, maar een door de overheid opgelegde tarief- en budgetverlaging.

@Till,
idd. M.I. is de grote winst van Marktwerking ook de concurrentie op kwaliteit, welke in transparantie de afgelopen jaren ook enorm heeft toegenomen en welke in de toekomst (oa. met de installatie van het Kwaliteitsinstituut) voor de toekomst nog meer zal toenemen.
Jammer dan ook dat in het huidige politieke debat de discussie ook alleen maar focussed op geld, ook door de voorstanders van marktwerking. Terwijl de exhorbitante salarissen met invoering van de marktwerking eerder zijn afgenomen dan toegenomen.

De aarzelingen van de medische stand over wat zij als effecten van de marktwerking menen te merken zijn op zich alleszins begrijpelijk. De vraag is echter of dit niet eerder de effecten van een steeds grotere invloed van financiele overwegingen in hun medische keuze en hun medische beleidsvrijheid is. Deze invloed is echter helaas in welk systeem dan ook onontkombaar, nu kostenbeheersing in de zorg een macro economische noodzaak is. Marktwerking in de zorg verdient daarom een wat genuanceerdere benadering. Het is op zich geen oplossing van alle problemen maar kan wel een uistekend instrument zijn voor kosten beheersing, prijsoptimalisering en kwaliteitsverbetering. Dan moet de markt wel georgansieerd worden en hier blijft de overheid achter. Specialisten stellen terecht dat onderlinge financiele concurrentie tussen specialisten in een ziekenhuis geen goede basis voor samenwerking is. Zou het echter niet kunnen zijn dat een ziekenhuis waar de specialisten wel heel goed samenwerken een voorsprong heeft ten opzichte van zijn concurrenten? En zou het dan niet jammer zijn als dat ziekenhuis de aan dat ziekenhuis verbonden specialisten niet zouden kunnen profiteren van de kwaliteit die zij leveren omdat er juist geen martkwerking is, maar de markt van overheidswege is verdeeld? Er moet nog veel gesproken worden over wat marktwerking nu eigenlijk inhoudt.
beschouwd betreffeb

Het gaat niet zo zeer om de vraag vrije vestiging of loondienst , maar de manier waarop. Artsen die geen risico willen nemen zullen zich thuis voelen in loondienst. Artsen die wel risico willen nemen horen dat te doen in bijvoorbeeld een BV. Het beetje van 2 walletjes (wel de rechten niet de plichten) er tussen in,de maatschap, is niet van deze tijd.

Ik betreur dat sommige politica geen rekening houden met cijfers, feiten en consequenties voordat ze met dergelijke ideeën komen.
Juridisch gezien is het bijna onmogelijk om alle medische specialisten te dwingen om in dienst van de ziekenhuizen te komen. Bovendien zal dit de overheid ongeveer 2,3 miljard kosten! Tevens zal dit leiden tot langere wachtlijsten en bureaucratie.
In plaats van dergelijke acties kunnen de politica er beter voor zorgen dat de studie medicijnen en medische specialisten toegankelijker wordt. Op deze wijze kunnen wij meer artsen en medische specialisten krijgen, waardoor men bereid is om voor minder geld te werk te gaan.

Gaan de medisch specialisten dan ook weer in loondienst? Dacht het niet.

Naar onze mening werd de afgelopen jaren niet naar gevraagd!
Er zullen in al die tijd een heel legertje(bekwame lieden) vertrokken zijn?