Die roerige tijd van opkomende e-commerce kende ook grote mislukkingen, bijvoorbeeld HotOrange. Deze start-up trok veel investeerders maar is volledig onderuitgegaan. Eén lichtpuntje: enkele medewerkers gingen zelfstandig door. Dat heeft geresulteerd in het huidige zeer succesvolle Coolblue.

Na ongeveer tien hobbelige jaren was e-commerce volwassen. Niemand is tegenwoordig verbaasd als je ’s avonds om 10 uur iets besteld en het de volgende ochtend in huis hebt. Werkelijk alles kan je tegenwoordig kopen via internet. Wat wij vroeger de 4 B’s noemden – bekijken, bestellen, betalen en bezorgen – is op alle onderdelen enorm verbeterd.
Mijn verwachting is dat een aantal van die ontwikkelingen ook in de zorg zal plaatsvinden.

Grote en kleine toeleveranciers

De huidige e-healthmarkt in Nederland kent vele kleine en enkele grote aanbieders. Wat betreft een epd is bijna iedere zorginstelling aangewezen op een van de grote marktpartijen. Voor kleinere aanbieders is het moeilijk om hiertussen te komen. Willen zij dat hun applicatie geïmplementeerd wordt, dan zal deze met de software van de grote spelers moeten kunnen communiceren.

Overtypen

Goede communicatie is een vereiste, soms zelfs van levensbelang, in de overdracht van patiëntgegevens. In sommige gevallen moeten zorgverleners tot wel veertig(!) keer dezelfde informatie overtypen. Hoe nauwkeurig er ook gewerkt wordt, hiermee kunnen onbedoeld fouten worden gemaakt. Vanuit de overheid wordt gelukkig al het nodige gestimuleerd (bijvoorbeeld MedMij) om patiëntgegevens veilig en betrouwbaar uit te wisselen.

Rem op zorginnovatie

Veel zorginnovaties worden geremd door een overdaad aan regelgeving. Als je een applicatie maakt voor de Nederlandse zorgmarkt moet je aan de Nederlands wetgeving voldoen. Wil je hetzelfde doen in Engeland of Duitsland, dan dien je als leverancier weer aan heel andere condities te voldoen. Eenduidig internationaal of in ieder geval Europees beleid zou eraan bijdragen dat ook kleinere organisaties de kans krijgen te groeien.

Alle begin is moeilijk

Toen e-commerce opkwam ging dat ook niet zonder slag of stoot. Wat doe je als innovator in deze markt met rechten van consumenten? En hoe laat je betalen? Het was een early-adoptermarkt die enorm onstuimig was en de regelgeving vanuit de overheid liep achter de feiten aan. Zo werd bijvoorbeeld Thuiswinkel.org opgericht om het digitale shoppen te stroomlijnen en vertrouwen bij consumenten te kweken voor dit nieuwe fenomeen.

Ik denk dat juist kleinere bedrijven e-health naar een hoger niveau kunnen brengen, eigenlijk net als e-commerce. En dan bedoel ik in de mate waarin het zich geprofessionaliseerd heeft, er wet- en regelgeving voor is gekomen en het een onderdeel van ons normale leven is geworden.

Volwassen worden

De zorg zit nu met digitalisering op het punt, als toen Coolblue begon na HotOrange. Met de juiste inzet van zorgpartijen en meer toeleveranciers kan e-health volwassen worden. Met als inzet betere en kostenefficiënte zorg en ook zeer belangrijk: toegang tot patiëntinformatie en een transparante zorgmarkt. De ontwikkelingen voor epd’s zijn namelijk al vergevorderd, maar veel systemen zijn complex of leiden tot meerwerk. Er zijn enorm veel bedrijven die digitale zorg aanbieden en goed zijn in wat ze doen. Maar de geleverde tools moeten wel met systemen, zoals een epd, gekoppeld kunnen worden.

Binnen e-commerce werken toeleveranciers, webwinkels, logistieke dienstverleners, betaalservices et cetera naadloos met elkaar samen zodat wij als consumenten snel en vertrouwd op onze wenken worden bediend. Als wij dat nu eens als uitgangspunt nemen, dan ziet het er voor de toekomstige zorg rooskleurig uit.

Door: Bert van Gerwen, CEO Webcamconsult