Zij heeft de komende jaren dertig ‘relevante’ aandoeningen uitgekozen. Op deze uitverkoren ziektes wordt een berg aan kwaliteitsindicatoren losgelaten die ons aller inzicht in de gezondheidszorg gaan vergroten. Doet u dat ergens aan denken? Dat kan, want het is al eens eerder geprobeerd met initiatieven als Sneller Beter, Zichtbare Zorg en Zorg in de Etalage. Projecten die allemaal roemloos ten onder zijn gegaan in het moeras der mislukte zorginitiatieven. De ‘marktpartijen’ willen namelijk, hoe vreemd, niet alle bedrijfsinformatie op tafel leggen. Niet getreurd, VWS probeert het gewoon opnieuw.

Te laat

Zien wij door de bomen het bos niet meer? Geen nood, websites als Kiesbeter.nl, zorgkaartnederland.nl, nvz-kwaliteitsvenster.nl, thuisarts.nl wijzen ons de weg. En tientallen nieuwe keuzehulpen zijn in ontwikkeling om ons nog beter te leiden.

Zijn wij wanhopig geraakt door de belachelijke hoeveelheid verschillende verzekeringspolissen? Dan steekt de minister daar geen stokje voor maar laat een gids maken voor de zorgaanbieders. Zodat zij precies weten wat wij als patiënt wel en niet vergoed krijgen en wat zij zelf kunnen declareren. Helaas komen wij dat pas te weten op het moment dat we een zorgaanbieder nodig hebben en onze polis al lang hebben uitgekozen.

Onbereikbare kwaliteit

Sterker nog: het zou best kunnen dat de beste kwaliteit onbereikbaar blijkt te zijn doordat de zorgverzekeraar alleen bij dat exceptionele maar dure ziekenhuis heeft ingekocht voor mensen met de duurdere polissen. Tweedeling in de zorg zit er weer aan te komen. Om dat te verbloemen zullen er allerlei verschillende definities van kwaliteit worden verzonnen door ijverige marketingafdelingen. Op die manier krijgt iedereen, rijk of arm, toch zijn eigen kwaliteit.

Keuzevrijheid is een groot goed in ons land, daar zitten vooralsnog geen grenzen aan. Aan geld over de balk gooien tegen beter weten in trouwens ook niet.