Ook de cure wacht op duidelijkheid, maar waarom moet het allemaal zo lang duren? Minister Ab Klink zegt de Tweede Kamer keer op keer duidelijkheid toe om vervolgens weer in onduidelijkheden te verzanden.
Het vastgoeddossier is een technisch verhaal dat moeilijk eenvoudig is uit te leggen. De ambtenaren van VWS zijn alweer een poosje bezig om de consequenties van mogelijke nieuwe systemen in beeld te brengen. Ondanks hun, ongetwijfeld noeste, arbeid zijn ze hier tot op heden niet in geslaagd. Zolang er geen duidelijkheid is, is het voor politiek Den Haag vrijwel onmogelijk om beslissingen te nemen. Ik heb zo mijn twijfels of het dit jaar wel lukt om tot heldere, weloverwogen keuzes te komen.
Competitieve zorgmarkt
Onze politici zouden zich meer moeten verdiepen in de werkelijke economie van de zorg. Er liggen zoveel kansen bij een meer competitieve zorgmarkt, maar zolang de zorg geen ondernemersvrijheid krijgt, zal dit ook niet tot creatieve oplossingen leiden. In de voetballerij noemen ze dat ‘een kans voor open doel missen’.
Voor de AWBZ komt dit jaar het scheiden van wonen en zorg weer op tafel. Naar mijn mening is daar een voor de hand liggende oplossing voor: hou de midden- en hogere inkomensgroepen weg via een forse verhoging van de eigen bijdrage voor intramuraal verblijf. Dit wordt vanzelf door de private sector opgevangen. Klinkt simpel, is het ook.
Mijn advies aan zowel minister Klink als de Kamer: hak een knoop door over de vergoedingen voor het vastgoed van de cure en intramurale care en herzie de eigenbijdragestructuur. Vóór de Elfstedentocht in 2011 graag! (Johan Paul, Coresta Healthcare)
Lees ook:
Meer nieuws, opinies en achtergronden over het thema huisvesting
CDA wil zes miljard bezuinigen op zorg
Zorginstellingen, poets je tafelzilver
De grote onduidelijkheid over de toekomstige vergoedingen voor het vastgoed heeft de afgelopen jaren geleid tot flinke onderbesteding van de beschikbare middelen. Met de noodzaak tot forse bezuiningen, om de gaten van de creditcrisis te dichten, lijkt het er op dat de onzekerheden ten aanzien van de vergoedingen Klink niet slecht uitkomen! Er wordt al geruime tijd aan de klink gerammeld, maar Ab doet nog steeds niet open!
bij alle pleidooien voor (de uitbreiding van) marktwerking in de zorg wordt gewezen op de kansen die dit marktpartijen biedt. de ene marktpartij die daarbij vrij stelselmatig buiten beschouwing blijft is de eigenlijke zorgvrager, de patiënt/cliënt. vaak wordt zijn positie zelfs zwakker, omdat hij niet zelf met de zorgaanbieder kan onderhandelen, maar afhankelijk is van diens contracten met verzekeraars. zoals bij de medicatie maar al te duidelijk is.
voor de overheid -en dus voor politici- komt daar het dilemma bij dat de patiënt/cliënt -en vaker nog diens omgeving- bij mislukkingen toch naar de overheid kijkt voor de verantwoordelijkheid en de oplossing. liberalen miskennen dat effect helaas.