Dat bedrag ligt veel hoger dan de vorig jaar afgewezen steunaanvraag van 21 miljoen. Volgens bestuurder Gerrit Jan van Otterloo ging die uit van te optimistische aannames.
Schuldeisers Meavita
Voor de duidelijkheid: als de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) de steunaanvraag toewijst, worden daarvan niet de schuldeisers van de failliete Meavita-onderdelen betaald. De crediteuren zien hun geld pas terug als curator Wim Entzinger erin slaagt de activa (de materiële bezittingen) van het failliete Meavita te verkopen. De spulletjes zijn namelijk niet in het bezit van de nieuwe stichtingen die Bussemaker heeft opgericht voor een doorstart.
Sensire claimt 5 miljoen
Grootste schuldeiser is het UWV dat voor 6 miljoen euro het tegoed aan vakantiedagen van de vierduizend medewerkers voor haar rekening heeft genomen. Ook Sensire, het voormalige Meavita-onderdeel dat is verzelfstandigd, claimt 5 miljoen euro, alhoewel daar volgens de curator wel wat op af te dingen valt. Verder eist de fiscus een miljoen euro.
Slachtoffers faillissement
Als de NZa de steunaanvraag afwijst, kunnen niet alleen deze schuldeisers naar hun geld fluiten, ook medewerkers en cliënten zijn de dupe. Cliënten omdat de continuïteit van zorg mogelijk (tijdelijk) in gevaar komt. Medewerkers zien hun recht op ontslagvergoeding en wachtgeld verdampen. Vanuit dat licht gezien is de grote rol van de overheid bij de doorstart heel sociaal. Van een sociaal-democratische staatssecretaris mag je ook niet anders verwachten.
Concurrentievervalsend
Dat VVD-Kamerlid Anouchka van Miltenburg het eventueel toekennen van de steunaanvraag “pervers” noemt, is ook niet verwonderlijk. Het signaal aan andere zorgorganisaties is dat de overheid bij wanbeleid de buidel trekt. Het werkt concurrentievervalsend, vinden de liberalen. Gelukkig dat niet de politiek, maar de onafhankelijke marktmeester NZa de knoop moet doorhakken. (Zorgvisie – Bart Kiers)
Lees meer:
