Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties11

Chris Oomen: ‘Verzekeraars te machtig’

Bart Kiers schrijft zowel over cure als care. Zijn aandachtsvelden zijn de ziekenhuizen, medisch specialisten, ouderenzorg en ggz.
De balans in het zorgstelsel raakt helemaal zoek als verzekerden het recht op vrije artsenkeuze verliezen. Zorgverzekeraars worden veel te machtig. Dat zegt Chris Oomen, bestuurder van zorgverzekeraar DSW, in een open brief aan minister Edith Schippers van VWS.
Chris Oomen: ‘Verzekeraars te machtig’

Schippers wil het  recht op vrije artsenkeuze afschaffen om zorgverzekeraars meer mogelijkheden te bieden om verzekerden te sturen. Oomen vindt behoud van de vrije artsenkeuze essentieel: ‘Want waar de verzekerde niet mag kiezen, is er voor zorgaanbieders, en zeker voor nieuwkomers, nog maar weinig te ondernemen en is van marktwerking geen sprake meer.’

Verzekeraars too big to fail

Oomen wijst erop dat de vier grote verzekeraars – Achmea, VGZ, CZ en Menzis – nu al heel machtig zijn. Ze hebben meer dan negentig procent van alle verzekerden. ‘Het is eigenlijk te gek voor woorden dat de verzekerde het recht wordt ontnomen te kiezen door wie hij zich in geval van ziekte wil laten behandelen, ten faveure van de zorgverzekeraars die al too big to fail zijn en al zo veel macht hebben.’

Oligarchie verzekeraars

In feite is er sprake van een oligarchie, aldus Oomen. ‘Waar macht groot is, dreigt altijd misbruik. De bescherming die artikel 13 nog biedt tegen de monopolistische gedragingen van zorgverzekeraars is daarom essentieel.’ In de onderhandelingen over de zorginkoop met de vier grote zorgverzekeraars hebben zorgaanbieders volgens Oomen niets in te brengen. ‘De keuze bestaat uit of accepteren wat de verzekeraar biedt, of ten onder gaan.’

Zorg verschraalt en wordt duurder

Schippers denkt dat met het schrappen van de vrije artsenkeuze mogelijk wel een miljard euro valt te bezuinigen. Zorgverzekeraars kunnen hun verzekerden voortaan sturen naar zorgaanbieders waarmee zij een contract hebben. Ook hoeven zij niet-gecontracteerde zorg niet meer te betalen. Maar volgens Oomen rekent Schippers zich rijk. Hij stelt dat verzekeraars nu al voldoende middelen hebben om zorg ondoelmatige of ongepaste zorg niet te betalen. Hij verwacht dat de zorg duurder wordt, omdat de concurrentie afneemt. Er zullen alleen nog maar grote logge zorgaanbieders overblijven met extra managementlagen en overheadkosten. ‘De prikkel om efficiënt, effectief en dienstverlenend te werken verdwijnt met het groter worden. (…) Nieuwe aanbieders zijn kansloos, want waar ligt bij de zorgverzekeraar, die straks nergens meer toe verplicht is, de prikkel om samenwerking te zoeken met een nieuwkomer?’ Oomen waarschuwt dat dit zal leiden tot verschraling van de zorg.

Ook restitutiepolis verdwijnt

Oomen maakt zich grote zorgen over het wijzigen van artikel 13. Hij gelooft niet in de stelling dat er keuzevrijheid blijft bestaan in de vorm van de restitutiepolis. Want volgens de DSW-topman zullen kleinschalige initiatieven niet kunnen overleven zonder contract en zal er alleen maar gecontracteerde zorg overblijven. Daarmee blijft de facto alleen de naturapolis over. De Tweede Kamer debatteert deze maand over aanpassing van artikel 13 van de Zorgverzekeringswet. Wanneer is nog onduidelijk.

11 REACTIES

  1. Lees alle reacties
  2. Allemaal naarDSW zodat deze stem van dhr Oomen gehoordt wordt.zorgverzekeraar mag geen zorgaanbieder worden.dit is de omgedraaide wereld.hadden artsen en chirurchen ook niet hoeven studeren voor hun specialisme.stop de macht van het geld

  3. Het alternatief dat Schippers heeft bedacht is nog veel erger. Een derde polisvariant waar artikel 13 dan niet op van toepassing is. Daarmee wordt een armeluispolis gecreëerd. De verschillen in de Zorgverzekeringswet worden groter dan ze in het oude stelsel van Ziekenfondswet en particuliere verzekeringen waren.

  4. Ik snap niet hoe het beperken van de vrije artsenkeus te rijmen valt met het overheidsbeleid dat meer ‘eigen regie’ en ‘zelfredzaamheid’ bij burgers wil leggen. De praktijk is anders: burgers worden steeds meer vrijheden ontnomen. Het ‘sturen’ van verzekerden zegt genoeg. Verzorgingsstaat verwordt tot controlestaat i.p.v. participatiesamenleving.

  5. Ook van het NPV hoor je niets. Je zou toch mogen verwachten dat ze dicht achter de patiënten zouden staan. Als de 4 zorgverzekeraars alles mogen bepalen zie ik straks alle anderen verdwijnen en ontstaat er een monopolie met alle ongewenste effecten van dien.

  6. Van de Patientenfederatie NPCF zou je een stevige mening verwachten! Krachtig stelling nemen vóór een vrije keuze van arts voor de patienten waar ze de belangen voor behartigen en tegen de ontwrichtende overmacht van de zorgverzekeraars.

  7. Oomen heeft gewoon groot gelijk. Niet dat we hoeven te verwachten dat de politiek hier acht op zal slaan. De machtsbalans is al enige tijd volledig zoek, hier zijn vele signalen van, maar politiek wordt er helaas niet nagedacht over hoe die machtsbalans kan worden hersteld.
    Voor de daadwerkelijke zorg is deze ontwikkeling zorgelijk, pardon the pun. De nadruk komt steeds meer te liggen op slim contracteren en administreren, dan bij het verlenen van goede zorg voor een redelijke prijs.

  8. Oomen raakt een terecht punt; wanneer de zorgverzekeraars te dominant sturen (lijkt soms inderdaad wel op ”verdelen en heersen”) in het primaire proces komt er zeker geen ondernemerschap tot stand. Verplichte artsenkeuze lijkt me niet goed voor de duurzaamheid van intrinsieke kwaliteit op micro en meso niveau. Kwaliteit moet eerlijk kunnen blijken uit klantwaardering en kwaliteit nieuwe stijl (outcome en persoonlijke- en maatschappelijke meerwaarde). Monopolie posities moeten worden voorkomen; voor zowel zorgaanbieders als stakeholders. Anderzijds zal het veld dan inderdaad conform in het kader van maatschappelijke ordening, pro-actief naar voren moeten komen, met een ander elan en een andere verantwoordingsmodus. Het Improvement model leent zich hier uitstekend voor; 100% vanuit het werkveld zelf ontwikkeld en met een abstractieniveau dat het als intermediair kan zorgen bij inkoop en monitoring (vanuit klantproces kwaliteit en effectiviteit aantonen tegen aanvaardbare kosten). Stichting PerspeKtief zal in 2014/2015 in de regio van DSW ”de loef afsteken” met ”Kernformulier PerspeKtief” dat conform principes Improvement Model slim geautomatiseerd is op klantniveau. Dat belooft wat…

  9. Gelukkig een zorgverzekeraar met visie, vandaar dat hij niet bij een van de andere oligarchen in de Raad van bestuur zit.
    Wel iemand die inde gaten heeft dat het schrappen van artikel 13 pennywise and pound foolish is. Maar ja, deze regeerperiode gaat het alleen om de pennies. De extra pounds vallen onder een ander (later) kabinet…..
    dat gezegd hebbende: waarom grijpt de ACM (voormalig Nma) niet in als vanuit eigen gelederen het bewijs komt dat er sprake is van meer !!!! dan aanmerkelijke marktmacht bij de 4 verzekeraars als het gaat over zorginkoop om nog maar te zwijgen van misbruik van economische machtspositie. (2012 winst zorgverzekeraars 1,2 miljard, staat dit geld ook op een derdengeldrekening ???)
    Kwaliteit is van belang maar dan graag ook op outcome en niet alleen op proces of efficiencyindicatoren.
    Voor de critici, inderdaad daar ligt een taak voor het veld weggelegd, maar geef ze dan ook die kans en snij ze niet op voorhand de strot door omdat dat zo lekker bezuinigd !!

  10. Er is helemaal geen keuzevrijheid meer. De zorgverzekeraar als
    middle-man maakt enorme winsten over de ruggen van verzekerden en zorgmedewerkers. Stapje voor stapje kleden ze de pakketten, krippen ze zorgverleners uit en en zorgen ze dat overstappen geen zin zin heeft.
    Het mooie is u bent verplicht verzekert, dus ze kunnen heerlijk hun gang gaan.

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.