Fijn dat het AZWA er is, vinden de hoogleraren Pim Assendelft en Tijn Kool. Maar daarmee begint het werk pas. Werk dat moet leiden tot een ‘datagedreven preventie-ecosysteem’. “En zoals dat nu in het AZWA verwoord staat, gaat het niet gebeuren.”
‘Er zullen veel meer middelen van medisch naar sociaal domein moeten’
Wat een opluchting biedt dit artikel. Eindelijk uit de academische hoek de beschrijving van de realiteit van grootschalige veranderingen. Prima onderkenning van de energie die wordt gestoken in het WAT en het gebrek aan inzicht in en/of aandacht voor het HOE. Vaak gebruik ik in mijn praktijk als adviseur, bestuurder en toezichthouder het model van de bestuurlijke en organisatorische piramide. De toplaag (strategische analyse en beslissing) ca. 5% van de inspanning, de middenlaag (opbouw van de benodigde uitvoeringsmiddelen ca. 15 %) en de basis (uitvoering conform plan & budget) ca. 80%. En laat het nu in de praktijk op dat laatste niveau doorgaans mis gaan. Vaak het gevolg van de gescheiden werelden van de ontwerpers in de kantoren en de uitvoerders in de ‘klei’.
Met veel herkenning ook gelezen dat het succes dat wordt toegeschreven aan de grootschalige plannen vrijwel altijd het resultaat is van noest zwoegen van de werkers in de praktijk. Door de basis van de piramide wordt deze overeind gehouden! Wat zou het mooi zijn als in de kantoren wat meer bescheidenheid over eigen prestaties en erkenning van de werkers in de praktijk intrede zou doen. Hopelijk draagt dit artikel daartoe bij. Hoort en zegt het voort.