De zorg kan 50.000 handen aan het bed besparen door inzet van mantelzorg. “Deze verschuiving is mogelijk, mits er concrete maatregelen en AZWA- en HLO-investeringen zijn”, vertelt MantelzorgNL-bestuurder Esther Hendriks. In het Hoofdlijnenakkoord Ouderenzorg (HLO) blijven concrete oplossingen echter uit. En daarmee ook een handtekening van MantelzorgNL.
Eén op de drie mensen in
Mantelzorg een mooi begrip dat de harde feiten fraai camoufleert zoals een mantel een niet zo’n mooi figuur uit het zicht houdt. Immers, in feite betreft het de omslag van de ontwikkeling van toenemende solidariteit door publieke financiering (SAMEN) van zorgvoorziening gebaseerd op inning van belastingen en premies naar de ontwikkeling van afnemende solidariteit door private financiering (IEDER VOOR ZICH) door hen die het zich kunnen veroorloven. Het bevestigt ook mijn stelling dat solidariteit in 2 situaties van toepassing is: [a] welvaren alom, en [b] nood alom. Momenteel schuiven we van situatie a naar situatie b. Gezien de internationale ontwikkelingen en machtsverschuivingen zal het nog wel even duren voor de bocht weer genomen wordt naar toenemende solidariteit. Van de oude zuilen met selectieve solidariteit is niet veel meer over dus daarvan zullen we het niet meer moeten hebben. En de nieuwe verzuiling in de vorm van kleinschalige vrijwilligerssamenwerking zet nog niet veel zoden aan de dijk. Dus voorlopig een voortzetting van het proces van toenemend piepen en kraken in de samenleving. Rationeel boeiend om waar te nemen. Emotioneel niet om vrolijk van te worden.