Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties1

Flinke investeringen in ict van huisarts

Met extra investeringen in ict moet er meer tijd voor de patiënt worden gecreëerd in de huisartsenzorg. Dat blijkt uit maatregelen van het kabinet die zijn beschreven in de Miljoenennota en in het hoofdlijnenakkoord huisartsenzorg.
geld
Foto: David Orcea/Adobestock

In de Miljoenennota staat dat in specifieke programma’s geïnvesteerd wordt. In het hoofdlijnenakkoord is dit verder uitgewerkt. Het gaat daarbij om een aantal hoofdlijnen. Dat zijn: toetsbare basiseisen van ict-systemen, uitwisseling van gegevens tussen zorgverleners en digitale inzage door patiënten in hun eigen gegevens. Ook wordt geïnvesteerd in regionale kennisdeling.

Minimale basiseisen

De uitwisseling van gegevens tussen zorgverleners behoeft verbetering, staat in het akkoord. ‘Noodzakelijke gegevens voor het verlenen van goede zorg, zoals bijvoorbeeld het beschikbaar zijn van een actueel medicatieoverzicht en gegevens die betrekking hebben op ketenzorg, moeten digitaal en gestandaardiseerd uitgewisseld kunnen worden. LHV, InEen en ZN voeren een programma uit om te komen tot toetsbare minimale basiseisen voor de informatiesystemen in de reguliere huisartsenzorg, de ANW-zorg op de huisartsenpost en de multidisciplinaire en programmatische zorg.’

Bundeling kennis

Op het gebied van regionale samenwerking en kennisdeling maken de LHV, InEen en ZN een plan om te stimuleren dat professionals overgaan tot bundeling van ict-kennis, capaciteit en voorzieningen. ‘Deze beweging wordt landelijk gestimuleerd en ondersteund op basis van een landelijke visie van de zorgaanbieders op de ontwikkeling van de informatievoorziening in de huisartsenzorg en de multidisciplinaire zorg. Onderdeel daarvan is een versterking van de regionale organisatie, inclusief informatiekundige capaciteitsontwikkeling.’

Inzage door patiënten

Het kabinet investeert ook extra in digitale inzage door patiënten in hun eigen gegevens. In het akkoord staat dat partijen afspreken om het programma Ontsluiten van de Patiëntengegevens uit de Eerstelijn in Nederland (OPEN) onder leiding van een kwartiermaker verder te concretiseren en uit te voeren. Bij de implementatie wordt ingezet op regionale ondersteuning van de zorgpraktijk. ‘Huisartsen kunnen uiterlijk in 2020 aan iedere inwoner die dat wil veilig, betrouwbaar en zonder kosten, digitaal toegang verlenen tot de eigen gezondheidsgegevens. Deze gegevens kunnen worden ontsloten naar de PGO’s van patiënten.’

 

1 REACTIE

  1. Met interesse lees is over de plannen van de regering met betrekking tot “De uitwisseling van gegevens tussen zorgverleners behoeft verbetering”. De vraag is hoe dit het beste kan. Enkele korte opmerkingen:
    1. In 10 miljoen jaar evolutie heeft homo sapiens taal ontwikkeld, waarom moet dan de uitwisseling van patientgegevens ineens middels een nieuwe kode? De weg die bewandeld wordt nu is wederom dezelfde geldverslinende ICT-weg, die niet blijkt te werken, en gemonopoliseerd wordt door grote EPD-bedrijven. Dokters denken in taal, niet in kode.
    2. De ICT ontwikkelt zich razendsnel, het kode-fetishisme stamt uit de transistortijd, waar we zuinig moetsetn zijn met het aantal bits en bytes. Gewone taal komt razendsnel terug in de ICT, omdat dat de manier is waarop echte zinvolle ICT de werkvloer kan helpen. De kode-kultuur is op zijn retour, en investeringen zijn water naar de zee dragen, zonloos dus. Krampachtig wordt deze cultuur in stand gehouden, omdat het zo’n lekker verdienmodel is gebleken.
    3. De 500 miljoen uitgaven aan MedMij, PGOs, LSP zijn een schoolvoorbeeld van de idee dat meer-is-beter. Vergeet het maar. Innovatieve ICT die de werkvloer direct ondersteunt en de logica van de patient en dokter ondersteunt is nodig. Daar is echt geen 500 miljoen voor nodig. Esland is een voorbeeld, maar het kan nog beter, zie het MediPrepare-model, waar de patient werkt en de dokter echt helpt.
    4. Apple Records is onlangs reintroduceert, het is superieur aan de MedMij’s, PGOs en LSPs van Nederland. Die initiatieven zijn al achterhaald voor introductie. Waar dokters op zitten te wachten is werkvloerondersteuning, waar patiente op zitten te wachten is een dokter die weer oog-contact-met-hen-maakt, die weet welke medische geschiedenis zij hebben, welke hun context is, en die tijd heeft voor hen, en niet voor een vierkant scherm.
    5. Iedere dokter heeft geleerd hoe je een anamnese afneemt. De laatste 20 jaar heb ik hoogst zelden nog een goede anamnese kunnen vinden in EPDs, met uitzondering van een patient die toevallig nog gezien was in Belgie, Zuid Africa of in ontwikkelingslanden. Wat in goedesnaam is er mis met gewone taal om te communiceren?

    Met collegiale groet, Hans

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.