Een mooie coalitie, maar wel in woorden. Buiten corona om, was het uit de rails lopen van de Gezondheidszorg door het grote gemis aan preventiekracht uit de vroegere Gezondheidsleer al een feit. De volksgezondheid op peil houden lukt niet, als je bij het groeiende kind alle hygienekennis die beschikbaar is , zeker die rond het verzorgen dat ze naar lichaam (houding, motoriek, flexibiliteit etc.) en geest (mentale weerbaarheid, gedragsvorming en leervermogen) aan diezelfde kinderen onthoudt. Door de kinderen in een steeds intensiever sedentaire leefstijl te dwingen, pakken we hun hoogste goed af: de natuurlijke ontwikkeling NAAR die duurzame gezondheid, die het door de bij ieder kind aanwezige bewegingsdrang en de door het CZS in gang gehouden optimalisatieprocessen oftewel groeiprocessen, waarbij vrij spel en bewegen ( dus ook buitenspelen en goede gymnastiek) de basis vormen.
Het VerweyJonkersrapport over de chroniciteit onder de jeugd ( 1.3 miljoen 0-25-jarigen met chronische diagnose waar al zorgkosten aan betaald worden) geeft brisante cijfers zonder een oorzaak gevolgverhaal. En wat deed de regering ermee op Kamervragen? Geruststellen, pappen en nathouden. “er zijn toch zulke leuke lokale initiatieven, die hieraan werken (sic)”. Deze initiatiefgroep kan aan het werk van de kinderarts dr. Maria Montessori nog veel hebben, als je anatomische fysiologische opbouw in eerst gezonde lichaamsfuncties met daarop volgend de gedragsvorming en het leervermogen weer gaat begrijpen. Dan zijn in een klap de ouders en de onderwijskrachten weer de preventiewerkers, die ze horen te zijn.

“Ziek zijn is geen vanzelfsprekendheid. Dat laten miljoenen Nederlanders zien. “Dus wie wil er nou ziek worden? Niemand toch!” 1,6 miljoen Nederlanders werden ziek van Corona, 15,7 miljoen niet…