Directievoorzitter Georgette Fijneman van zorgverzekeraar Zilveren Kruis roept op tot een maatschappelijke dialoog over het recht op zorg. “Het kan niet zo zijn dat we altijd alles medisch uit de kast halen als dat eigenlijk niet nodig is.”
Om de zorg toegankelijk, kwalitatief van
Mevrouw Fijneman,exponent van dit stelsel dat tweedeling veroorzaakt, wil de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens in twijfel trekken.
Zo ver zijn we dus nu.
Ik hoop dat mevrouw Fijneman rustig slaapt.
Aan haar salaris zal het vast niet liggen.
Mw Fijneman is de zoveelste die aan geeft: dat het kan niet zo zijn dat we altijd alles medisch uit de kast halen als dat eigenlijk niet nodig is.” Waar ligt dan de grens? Je past toch alles toe om een resultaat te bereiken? We zijn geen dieren waarbij je de zorg/hulp opgeeft. Je hebt met mensen te maken. Mijn visie is dat je de zorg moet blijven geven tot dat je een optimaal resultaat voor de mens hebt bereikt. Zouden dan alleen de rijken de zorg betalen daar waar de zorgverlener zegt: tot hier en niet verder? Men creëert een tweedeling in de samenleving.