We staan volgens Heineman aan de vooravond van een nieuwe ordening van de zorg, waarin de huidige vakgroepen ten dele achterhaald zijn. Omdat de zorg complexer wordt en er behoefte is aan integrale en thematische zorg, voldoet het oude systeem niet meer. In het oude ‘egosysteem’ is vaak sprake van een stammenstrijd tussen medisch personeel en bestuurders. Alle spelers in de zorg moeten echter naar het nieuwe ‘ecosysteem’, meent Heineman. Niet wie de baas is, mag het dan zeggen, maar wie het weet. Bestuurders en managers in een ecosysteem zijn zelf meewerkend voorman of voorvrouw en hebben de focus op inhoud en vakmanschap. Bovendien bedenken zij niet alleen plannen, maar ze implementeren die ook en organiseren vanuit de beweging.
Egosysteem
Gezondheidszorgsystemen zijn levende systemen, ofwel ecosystemen, stelt Heineman. “Een gezondheidszorgsysteem kent namelijk net als een ecosysteem diversiteit, onderlinge afhankelijkheid, individuele groei en beweging. Door te functioneren als een ecosysteem worden prachtige resultaten geboekt waar zowel patiënt als medewerker als organisatie beter van worden.” (Zorgvisie – Wouter van den Elsen)
Lees meer:
Kloof tussen zorgbestuurders en middenmanagement
Scholing en cultuur spelen rol bij werving zorgpersoneel
De gelukkige werknemer
Tevreden werknemers in de ggz
afdelingmanagement moet leren marktgericht te denken en te doen vanuit hun vakgebied beter dan bestuurders leren om, vanuit hun dure verre stoel, om niet voor de troepen uit te lopen en begrijpelijke taal te bezigen=nl tot nu toe ook niet gelukt
Het zou de moeite waard zijn, het voortbestaan van ‘egosystemen’ (waarmee ik het eens ben)eens te meten aan de doorvoer van marktwerking in de gezondheidszorg.