De gemeenteraad van Baarn neemt woensdag een besluit over de nieuwbouw op het terrein waar mensen met een verstandelijke beperking wonen. Als er wordt besloten tot deze ‘omgekeerde integratie’ op het terrein, zal dat volgens het LNKO betekenen dat 175 cliënten van zorginstellingen Amerpoort en Sherpa moeten verhuizen. Zij gaan dan wonen in normale wijken. Dit zonder te vragen of de gehandicapten dat willen, volgens de LNKO. Op het terrein waar zij vroeger woonden, wordt plaats gemaakt voor nieuwbouwhuizen voor de vrije sector. Volgens het netwerk is er nooit een zogeheten ‘leefwensenonderzoek’ gehouden onder de huidige bewoners.
Bezwaren bestemmingsplan
Ook de vroegere voorzitter van de cliëntenraad keert zich tegen het bestemmingsplan voor dit terrein, waarin de omgekeerde integratie van de gehandicapten is opgenomen. Voormalig voorzitter Paul van der Maas wijst op dit plan van de gemeente en de aanhoudende zorg die leeft bij de ouders en vertegenwoordigers van de cliënten op het terrein. “Ik vraag u dringend om bij de behandeling van het bestemmingsplan nadrukkelijk kennis te nemen van de bezwaren en opmerkingen die u bereiken van de zijde van de Initiatiefgroep Beschermd Terrein Sherpa.” Dit schrijft Van der Maas in een brief aan de gemeenteraad.
Vereenzaming
De initiatiefgroep heeft net als de cliëntenraad een brief aan de gemeenteraadsleden van Baarn gestuurd. “Gehandicapten vereenzamen er en komen soms niet meer buiten in een woonwijk”, staat te lezen. “De resultaten van onderzoeken naar integratie komen er kort gezegd op neer dat integratie zelden tot stand komt en dat de kwaliteit van leven van gehandicapten sterk achteruitgaat in een woonwijk”
Zorgcoöperatie Nederland
Voorzitter Marijke Malsch, van de initiatiefgroep, wijst op de bestuurlijke problemen bij Sherpa, waar de bestuursvoorzitter en twee directeuren op interim-basis werken. Malsch heeft geen vertrouwen in het beoordelingsvermogen van deze organisatie. Daarnaast wijst de voorzitter op de rol van Zorgcoöperatie Nederland, de eigenaar van het terrein. “De eigenaar heeft zich van stichting tot coöperatie omgevormd, zodat er winst kan worden uitgekeerd, en heeft sterke invloed op het beleid van Sherpa en connecties met een groot bouwbedrijf. Gaat er dan echt geen lichtje bij u branden?”
Geen omgekeerde integratie
Een jaar geleden is het onderdeel omgekeerde integratie uit het toenmalige bestemmingsplan gehaald. Het terrein had officieel een zorgbestemming. De nieuwbouw mocht niet vrij verhuurd worden, maar alleen aan cliënten, hun familieleden en medewerkers. Of een andere groep ‘gewone bewoners’ dan toch op het terrein mag wonen, wordt dus woensdag besloten in de gemeenteraad.
Reactie zorginstellingen
Uit een reactie van zorginstellingen Amerpoort en Sherpa blijkt dat zij zich totaal niet kunnen vinden in de kritiek. Er zullen geen gedwongen verhuizingen plaatsvinden, de gehandicapten worden persoonlijk gevraagd of zij wel of niet willen verhuizen en er is voldoende overleg met cliëntenvertegenwoordigers. Een communicatiemedewerker wijst op de website van het project voor meer informatie over de nieuwbouw op het terrein. (Zorgvisie – Nico van Wijk)
Lees ook:
Amerpoort vervult duizendste wens van cliënten
Brand bij Sherpa waarschijnlijk aangestoken
Toch omgekeerde integratie op terrein Amerpoort en Sherpa
Fusie Amerpoort en Sherpa van de baan
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
Bij een andere instelling werd de nieuwbouw ook steeds dichter om het terrein geplaatst, later gaven bewoners van deze nieuwbouw wijk aan bang te zijn voor sommige clienten,
Het eind resultaat was dat deze clienten met beperkte verstandelijke vermogens konden verhuizen, omdat in de nieuwbouw koophuizen stonden en de gehendicapte woonde niet in een koophuis maar in een instlleing.
Het leefwensenonderzoek op individuele basis, waarover H. Stuurwold spreekt, is zeer te beïnvloeden door manipulatie, waarover veel klachten bestaan.
De wet vereist een geobjectiveerd leefwensenonderzoek.
Van gedwongen verhuizingen geen sprake. Als het tot dan toe beschermde terrein een gemeentelijke woonwijk wordt, dsn zijn de oorspronkelijke bewoners in belangrijke mate gekort in hun zelfstandige bewegingsvrijheid. Vergelijkbaar met gedwongen verhuizing.
Het verbaast mij dat de redactie van Zorgvisie.nl zonder controle of de feiten kloppen informatie verspreidt.
Over de kop van het artikel ‘koningin gewezen op dwangverhuizing ‘ is goed nagedacht, maar over de inhoud niet.
• Het LNKO denkt inderdaad dat er geen leefwensen –onderzoek heeft plaatsgevonden onder de huidige bewoners.
Dit klopt niet een persoonlijk leefwensen onderzoek van iedere cliënt vindt continu plaats: de leefwensen zijn opgenomen in het persoonlijk ondersteuningsplan van de cliënten. Een algemeen leefwensenonderzoek zoals de LNKO bedoeld wordt niet vereist door de wet. Het doel daarvan is ook niet duidelijk: leefwensen van cliënten veranderen in de tijd, net als bij andere mensen. Een voortdurende monitoring via het jaarlijks bij te stellen POP is dus beter.
• Daarnaast is het een voorbeeld van het ‘oude denken’ over clienten: zij werden niet als personen gezien,maar als groep benaderd. Tegenwoordig wordt uitgegaan van de individuele wensen van cliënten ten aanzien van de manier waarop zij hun leven vorm willen geven. De eigen zorgvraag gekopped aan de leefwensen van de individuele cliënt is het uitgangspunt in de zorgverlening. Bij de financiering van de zorg door de overheid wordt daar ook rekening mee gehouden.
• De heer van der Maas is nooit voorzitter geweest van de cliëntenraad van Sherpa. Voor de fusie van twee instellingen Eemeroord en NaarMate tot Sherpa is hij wel voorzitter geweest van de cliëntenraad van Eemeroord en daarvoor van de familievereniging. In die functie is hij altijd een warm voorstander geweest van de plannen rond ’omgekeerde integratie’. In mei 2007 heeft hij nog een steunbetuiging gestuurd naar de Raad van Bestuur van Sherpa daarover. Deze is ook naar de staatssecretaris mw. Bussemaker gestuurd.
• De initiatiefgroep bestaat uit een zeer kleine groep mensen rond mevrouw Malsch, die ook de penvoerder van de LNKO is. (Blijkt uit een opmerking van de LNKO-woordvoerder tijdens de inspraak in de Commissie ROB in Baarn van 14 januari 2010).
• De aantallen cliënten die zouden moeten verhuizen zoals die zowel door de initiatiefgroep en dus ook door de LNKO worden genoemd zijn niet correct. Van gedwongen verhuizing is geen sprake. Voor iedereen die op het terrein wil blijven wonen is plaats. Daar is en wordt bij de ontwikkeling van de plannen rekening mee gehouden
• Het vereenzamen van cliënten in de wijk:
1. De resultaten van de onderzoeken waarnaar door de initiatiefgroep wordt gewezen worden zodanig aangehaald, dat de resultaten anders lijken te zijn dan in het onderzoek vermeld staat: buiten de context citeren is door de initiatiefgroep tot grote kunst verheven.
2. De onderzoeken zijn alle gedaan bij groepen clienten die vanuit de instelling naar een bestaande woonwijk verhuisden. In het geval van Parkwijk de Zandheuvel zal het omgekeerde plaatsvinden: Er zullen meer cliënten dan ‘gewone’ bewoners wonen. De meeste van die ‘gewone’ bewoners hebben ook nog een relatie met de zorgsector en met de twee instellingen.
Hierbij wil u een suggestie doen!!
Ik zou zeggen laat de gehandicapte gewoon wonen wat ze gewend zijn, maar bouw in de vrije sector erom heen, ik verzeker u dat ik benieuwd ben hoeveel woningen er verkocht worden??
Zo niet stel ze dan ter beschikbaar aan de mensen die er wel willen wonen!
met vriendelijke groet,
Ik kan me helemaal vinden in de reactie van Kees. Een jaar geleden heb ik een wandeling gemaakt over het terrein van Hartenkamp. Het was mij inderdaad opgevallen dat de paviljoens er verwaarloosd uitzagen. Een hogedrukspuit om het mos van de tuintegels en gevels te verwijderen zou al een heel andere indruk hebben gegeven. Een busje Polen éé’n dagje er tegenaan en het zou al opgeknapt zijn. Wat mij wel opviel dat de kinderboerderij op het terrein er uitstekend bijlag. Jammer dat het geld daarnaar toe is gegaan. het hoofdgebouw ziet ervanaf de straatkant ook majesteus uit. Van dichtbij bekeken is het echter in verval. De directie zit daar dan ook niet meer en is verhuisd naar Haarlem. Ik heb dat kantoor nog niet bezocht maar ga er nu al vanuit dat het volgens de laatste arbowetgeving is opgezet. Ook bij dit terrein weer de vraag: Hoe zijn ze eraan gekomen en hebben ze de wensen/bedoelingen van de oorspronkelijke oprichters gerespecteerd? Kijk ook naar Sancta Maria in Noordwijk en de Geestgronden in Hillegom.