Zorgaanbieders moeten hun bedrijfsvoering aanpassen vanwege de op handen zijnde invoering van de nieuwe wet, Wkkgz. Zo zijn ze straks bijvoorbeeld wettelijk verplicht om bij het aannemen van personeel zich te vergewissen van het functioneren van de zorgverleners in het verleden. En zorgaanbieders moeten voortaan cliënten informeren over incidenten en aantekeningen hierover opnemen in het cliëntendossier. Deze regels en andere regels zorgen voor een hogere administratieve druk. Het ministerie heeft laten uitrekenen wat dat aanbieders gaat kosten. Gemiddeld zal de Wkkgz de individuele aanbieder per jaar iets minder dan 100 euro gaan kosten.
Te rechtvaardigen
Minister Schippers schrijft hierover in een begeleidende brief: ‘Ik ben van mening dat de lastendruk ten gevolge van de Wkkgz te rechtvaardigen is met het oog op de doelen van de wet: meer waarborgen voor de kwaliteit en veiligheid van zorg, een open cultuur waarin geleerd wordt van gemaakte fouten en incidenten, en een dejuridisering van klacht- en geschilbehandeling.’
Laten we hopen dat de wet een kaderwet is. Kwaliteit laat zich immers prima definiëren. Wel met verstand van zaken toepassen.
BORGEN dus!!
Volgens mij regelt die wet vooral zaken die zorgverleners eigenlijk uit zichzelf hadden moeten doen. Triest dat daar een wet voor nodig is.
we besteden als zorgverleners zoveel tijd aan kwaliteit dat we geen tijd meer hebben voor de patiëntenzorg
Laat dat dejuridiseren maar weg: de sector zal ontdekt worden door de advocatuur, zodra er iets te halen valt. We gaan Amerika achterna:elke complicatie een zak geld. Bah! Fout gegaan is niet altijd: fout gedaan in de zorg.
Ik denk dat ik het al snap. Er had waarschijnlijk moeten staan: ‘En zorgaanbieders moeten voortaan cliënten informeren over incidenten. Daarbij dienen ze over incidenten waarbij de cliënt zelf betrokken was aantekeningen maken in het cliëntendossier.’
‘En zorgaanbieders moeten voortaan cliënten informeren over incidenten en aantekeningen hierover opnemen in het cliëntendossier.’
FC: Dat incidenten openbaar gemaakt moeten worden, daar kan ik het mee eens zijn. Maar waarom moeten ze in de cliëntendossiers opgenomen worden? Waarom niet gewoon op de website vermelden? Daarbij: hoeveel cliënten lezen hun dossiers?
Of begrijp ik iets niet goed?