Dat schrijven LHV en InEen in een brief aan de Eerste Kamer. Die beslist 15 en 16 januari over de wetsvoorstellen. Volgens de LHV lijken de wetten op voldoende steun te kunnen rekenen in de senaat.

Zorg thuis

Bij beide wetten gaat het om onvrijwillige zorg bij de patiënt thuis. Bij de Wet Zorg en Dwang gaat het vooral om ouderen met dementie en mensen met een verstandelijke beperking. De Wet Verplichte ggz moet het mogelijk maken om psychiatrische patiënten ook thuis gedwongen te behandelen, onder toezicht van een ggz-instelling. Nu is daarvoor nog een gedwongen opname nodig in een speciaal psychiatrisch ziekenhuis. LHV-voorzitter Ella Kalsbeek vreest dat er van toezicht en specialistische ondersteuning  in de praktijk weinig terecht komt. ‘Daarvoor zijn er gewoon niet genoeg psychiaters, artsen verstandelijk gehandicapten en specialisten ouderengeneeskunde.’

Huisarts

Mensen met psychische klachten zijn tegenwoordig in toenemende mate aangewezen op de huisarts, die daar samen met de POH-GGZ nu al de handen vol aan heeft’, zo stelt de LHV. Veel ggz-instellingen hebben het aantal bedden al fors teruggebracht, maar de uitbreiding van ambulante ggz blijft daarbij nog achter. Kalsbeek: ‘Als huisartsen patiënten willen doorverwijzen naar een ggz-instelling, stuiten ze daar vaak op een wachtlijst. Dat levert voor die patiënten grote gevaren op. Als hun klachten plotseling verergeren, moeten zij meteen terecht kunnen.’

Kwetsbare ouderen

Daarbij komt dat de huisartspraktijk tegenwoordig al veel meer oudere patiënten telt die meer zorg vragen. Voor onvrijwillige zorg thuis is de huisarts echter niet toegerust, stelt Kalsbeek. Net zo min als voor de zorg voor patiënten die zware, gespecialiseerde ggz-zorg nodig hebben. Toch dreigt de huisarts volgens haar het vangnet te worden, omdat huisartsen hun patiënten niet in de steek zullen laten als er geen gespecialiseerde zorgverlener voor handen is.

Oplossing

De LHV vindt dat het ministerie van VWS het gevaar waar mogelijk moet afwenden in de Algemene Maatregel van Bestuur waarin de uitvoering van de nieuwe wetten wordt geregeld. Daarnaast is actie nodig om deze nieuwe wetten goed te kunnen laten werken, zoals het bestrijden van wachtlijsten en het over het hele land vergroten van het noodzakelijke aantal zorgverleners. ‘Anders lijkt het op papier geregeld, maar vallen in de praktijk kwetsbare patiënten tussen wal en schip’, zegt Kalsbeek.

Lees de brief aan de Eerste Kamer brief_eerste_kamer_inzake_wzd_-_wvggz_dd_8_januari_2018