Recent onderzoek van de Britse kindertelefoon naar het zoeken van hulp op internet door tieners toont aan dat het scala aan hulpsites averechts werkt. Hetzelfde zou volgens betrokkenen gelden voor de Nederlandse tieners.
Samenwerken
“Het is niet bij te houden”, meent Schalken in het dagblad. “Er zijn meer dan honderd hulpsites voor jongeren, afkomstig van organisaties als jeugdzorg of maatschappelijk werk.” Ggz-organisaties, jeugdzorg en maatschappelijk werk lanceren de ene na de andere hulpsite voor jongeren met psychische of sociale problemen. Volgens Schalken is het helemaal niet nodig dat er zoveel van die sites zijn. “Ik adviseer organisaties dan ook om samen te werken, zodat ze niet allemaal hetzelfde gaan doen”.
Geld als stimulans
Aan de wildgroei van de hulpwebsites ligt overheidssusbsidie ten grondslag, stelt Rik Koekenbier van GGZ Amsterdam. “Die stimulans bestaat vooral uit geld. De nieuwe site van GGZ Amsterdam wordt bijvoorbeeld volledig betaald door de gemeente.”
Keurmerk en wiki
Fenne Verhoeven van de Universiteit van Twente werkt aan een keurmerk voor de websites. “Het is voor de jongeren veel te verwarrend, zoveel sites. Via dit keurmerk willen we ze nog enigszins begeleiden”. Nicole Nijland, e-health-onderzoekster aan de Universiteit van Twente, ziet een andere oplossing en dat is een hoofdwebsite: “Een soort wiki. Die kan dan wel weer linken naar de sites van de verschillende instanties.” (Zorgvisie – Mark van Dorresteijn / Twitter)
Lees ook:
Top-10 zorgwebsites: Eerste plek voor UMC St Radboud
‘Online behandeling boulimia verkleint drempel’
‘Mijn COPD-online’ bij het Havenziekenhuis
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
