In een duurzaam zorgstelsel gaat kwaliteit boven kwantiteit, maatwerk boven one-size-fits-all en staat niet de professional of aanbieder centraal, maar de zorgvrager. Dus weg met productieprikkels en dokters in vrije vestiging. Eigenlijk zo logisch als wat, gelooft NZa-topvrouw Marian Kaljouw: ‘Tot puntje bij paaltje komt.’
Het Nederlandse zorgsysteem met concurrerende zorgverzekeraars staat innovaties en inzet op preventie in de weg. Dat concludeert Bart Noort, die donderdag op het onderwerp promoveert aan de Rijksuniversiteit Groningen. Verzekeraars zijn blijkens het proefschrift momenteel te veel budgetbewakende boekhouders. ‘De inhoud zou meer leidend moeten zijn bij de inkoopstrategie.’
3 REACTIES
De zorg moet uiteindelijk zelfverdienend worden, dit vergeleken met vroeger, toen de kosten zodanig opliepen, dat het dweilen met openstaande kranen was.
Ben blij, dat ik, na afscheid van de zorg, me voor mijn aandeel in de zorg niet hoef te schamen, wetende, dat ik gehandeld heb naar een oprechte zorgverlener, met de juiste idealen, waarmee je moet zijn uitgerust.
Maar dat het in deze tijd, in de wetenschap, dat er altijd geld bij moet in de zorg, niet makkelijk zal zijn om nog iets van je kennis op het gebied van zorg ten uitvoer te brengen?
Daarom is voor mij de zorg met kleinschaligheid uitoefenen nog de meest beste zorg is.
Da’s allemaal prima. Mag scherper, maar mag zeker ook een stuk simpeler. Iedereen dezelfde inkoopvoorwaarden. Iedereen dezelfde declaratievoorwaarden.
De inkoopmacht is nu zo groot dat er sprake is van een oligopolie. De nza kan nu roepen wat ze willen, maar zonder sanctie zal er niets gebeuren. De zorgverzekeraar bepaalt wanneer en welk contract wordt afgesloten. Niet de aanbieder.
‘Omdat zorgverzekeraars nu ook voor niet gecontracteerde zorg 75 tot 80 procent van het gebruikelijke tarief moeten vergoeden, blijft de premie onnodig hoog.’
Huh? Dan bespaart men toch 20 tot 25 procent?
De zorg moet uiteindelijk zelfverdienend worden, dit vergeleken met vroeger, toen de kosten zodanig opliepen, dat het dweilen met openstaande kranen was.
Ben blij, dat ik, na afscheid van de zorg, me voor mijn aandeel in de zorg niet hoef te schamen, wetende, dat ik gehandeld heb naar een oprechte zorgverlener, met de juiste idealen, waarmee je moet zijn uitgerust.
Maar dat het in deze tijd, in de wetenschap, dat er altijd geld bij moet in de zorg, niet makkelijk zal zijn om nog iets van je kennis op het gebied van zorg ten uitvoer te brengen?
Daarom is voor mij de zorg met kleinschaligheid uitoefenen nog de meest beste zorg is.
Da’s allemaal prima. Mag scherper, maar mag zeker ook een stuk simpeler. Iedereen dezelfde inkoopvoorwaarden. Iedereen dezelfde declaratievoorwaarden.
De inkoopmacht is nu zo groot dat er sprake is van een oligopolie. De nza kan nu roepen wat ze willen, maar zonder sanctie zal er niets gebeuren. De zorgverzekeraar bepaalt wanneer en welk contract wordt afgesloten. Niet de aanbieder.
‘Omdat zorgverzekeraars nu ook voor niet gecontracteerde zorg 75 tot 80 procent van het gebruikelijke tarief moeten vergoeden, blijft de premie onnodig hoog.’
Huh? Dan bespaart men toch 20 tot 25 procent?