Initiatiefnemer Jan Kremer, gynaecoloog en hoogleraar Patiëntgerichte innovatie aan het Radboudumc, vertelt dit aan Smarthealth.nl. Volgens hem zijn er de afgelopen jaren ruim 10.000 mensen actief geweest in de communities van MijnZorgnet.
Geschiedenis MijnZorgnet
De geschiedenis van MijnZorgnet gaat terug tot 2001. Samen met collega’s bedacht Jan Kremer de digitale poli voor IVF-patiënten. Bas Bloem, hoogleraar neurologie aan het Radboudumc, startte in dezelfde periode ParkinsonNet. Daarmee was het Radboudumc het eerste ziekenhuis in Nederland dat patiënten inzage gaf in het medische dossier. Kremer: ‘We besloten om die krachten te bundelen. Met MijnZorgnet combineerden we vanaf 2009 een online dossier en het beheer van je eigen gegevens, communicatie met zorgverleners en communities van andere patiënten op één plek.’
Combinatie van factoren
Toch trekken de initiatiefnemers na tien jaar de stekker eruit. MijnZorgnet stopt per maart 2019. ‘Er is niet één reden waarom we zijn gestopt, het is een combinatie van factoren’, aldus Tijn Kool. Hij is onderzoeker bij IQ healthcare, een afdeling van het Radboudumc die wetenschappelijk onderzoek verricht naar persoonsgerichte zorg en e-health.
Sinds 2013 is de markt veranderd, aldus Kool. ‘Gaandeweg is de MedMij-trein gaan rijden, compleet met normering, jaarlijkse audits en pilots. MijnZorgnet was een van de pilotprojecten, waarbij patiënten de samenvatting van het huisartsendossier konden inzien via hun persoonlijke gezondheidsomgeving. Dat was mooi, maar we merkten ook dat we een groot deel van het jaar bezig waren met testen en audits. Dat leidde bij ons tot de vraag: is dat de rol van het Radboudumc, als zorgaanbieder? Dat idee werd versterkt door het feit dat MedMij ook een verschil ziet tussen zorgaanbieders en ict-aanbieders die software ontwikkelen. Dat waren allemaal tekenen waardoor we zijn gaan nadenken over de toekomst van MijnZorgnet.’
Verdienmodel MijnZorgnet
‘Ik zie drie redenen waarom het lastig was een verdienmodel te vinden voor MijnZorgnet’, vult Kremer aan. ‘Patiënten zijn niet gewend om te betalen voor een online dossier. De tweede reden is machtsverandering. Data en IT-systemen zijn eigendom van de zorgaanbieder, en wij wilden een disruptieve verschuiving waarbij het netwerk van de patiënt centraal stond. Maar zowel de ict, wetgeving en regulering als de bekostiging zijn daar niet op gericht. Zorg wordt betaald via de aanbieder en niet via de patiënt. De derde reden is de ervaren belemmering bij patiënten bij het gebruik van DigiD, en ervaren privacy-risico’s bij technologie.’
