In plaats van teleconsulten in te voeren, vallen zorgverleners nog te vaak terug op reguliere face-tofacecontacten, want die zitten wel in de dbc. Sommigen declareren een alternatief zorgproduct dat in de buurt komt van de gewenste vergoeding. Dit zijn voorbeelden uit het vorige week bekendgemaakte onderzoek dat KPMG Plexus deed in opdracht van DBC-Onderhoud.

Face-to-face contact

Het rapport wijst op een perverse prikkel in het systeem. Om een dbc te kunnen openen, is een face-to-facecontact nodig. Dit is ook verplicht bij een vervolgbezoek of herhaalbezoek.

Als een specialist vervolgcontact via de computer of telefoon onderhoudt, kan hij dit wel registreren, maar niet declareren. De DOT-systematiek belemmert het gebruik van e-health, concludeert KPMG-partner Jan de Boer. ‘Wij bevelen aan om het “face-to-facecriterium” opnieuw te definiëren.’

DBC-Onderhoud

Volgens Yolande Waterreus, programmamanager visie en doorontwikkeling bij DBC-Onderhoud is onwetendheid een andere belangrijke oorzaak. ‘Zorgaanbieders denken

nogal eens ten onrechte dat ze niet worden betaald voor e-health, maar het zit al in sommige zorgproducten, al is het niet altijd zichtbaar. Omdat de procesgang niet helder is voor hen, denken aanbieders dat de e-health-activiteiten niet in de totaalprijs zitten.’

Financieringsschotten

DBC-Onderhoud wil per 1 januari 2014 de e-healthvormen beter hebben ingepast in het DOT-

systeem. Waterreus: ‘We willen er naartoe dat alle soorten contact tussen arts en patiënt zichtbaar zijn in zorgtrajecten waardoor ze ook in zorgproducten terechtkomen.’ De Boer wijst op de verschillende financieringsstromen in de ziekenhuiszorg en eerstelijnszorg. ‘Om e-health te stimuleren, moeten we er ook aan werken om de financieringsschotten weg te halen.’ (Zorgvisie-Carina van Aartsen)