Van hen geeft 50 procent aan dat er wekelijks onbekwaam of onbevoegd personeel mee werkt, 33 procent meldt dat dit dagelijks gebeurt en 12 procent maandelijks. Desgevraagd vindt 5 procent dat de patiëntveiligheid vaak in gevaar is, tegen 64 procent niet in gevaar. V&VN meldt dit naar aanleiding van een gehouden peiling onder 2570 leden.
Actieprogramma Werken in de Zorg
In maart heeft vws-minister Hugo de Jonge het Actieprogramma Werken in de Zorg gepresenteerd waarin het kabinet de komende jaren 347 miljoen euro ter beschikking stelt om het nijpende personeelstekort in de zorg aan te pakken. In het Actieplan wordt veel verwacht van ‘anders werken’. Ook moet het werk beter aansluiten bij de wensen van het personeel. Dat valt een half jaar na dato nog tegen.
Zorgaanbieders
In totaal 52 procent zegt dat hun werkgever actief beleid voert om hen te behouden. Ruim de helft vindt de genoemde maatregelen, zoals het bieden van meer zeggenschap en rekening houden roostervoorkeuren, niet effectief. Maatregelen die de administratieve lastendruk kunnen voorkomen en het afstoten van taken die niets met zorg te maken hebben, worden nauwelijks genoemd (respectievelijk 14 en 10 procent). V&VN-directeur Sonja Kersten: ‘Je kunt als verpleegkundige of verzorgende alleen Excellente Zorg leveren in een werkomgeving waar de sfeer goed is en waar management en bestuur goed samenwerken met verpleegkundigen en verzorgenden. Waar naar de inbreng van de werkvloer wordt geluisterd en waar professionals van verschillende disciplines elkaar serieus nemen.’
Jobcarving
Om personeel in de zorg te behouden, staat anders werken centraal. Daarbij moet het werk beter aansluiten bij de wensen van de medewerkers. Het kabinet betoogt dat medewerkers ook inspraak moeten hebben op het aantal uren dat zij moeten werken. Zorgprofessionals moeten het werk kunnen uitvoeren verrichten waarvoor zij zijn opgeleid, zonder overbodige regeldruk. Jobcarving, het herschikken van taken, is een van de oplossingen. In de peiling van V&VN geeft 84 procent van de ondervraagden aan nooit of bijna nooit zeggenschap in hun werk te ervaren.
Mooi onderzoek naar diepere aspecten van tekort aan verpleegkundigen. Een aspect verdient extra aandacht: het moeten samenwerken met onbevoegde en/of onbekwame medewerkers. Managers denken blijkbaar vooral in termen als “productiemedewerkers” ofwel “wapperende handen” inhuren bij tekorten op de werkvloer. Hierbij wordt over het hoofd gezien dat men “op de papieren van de verpleegkundige draait” en dat voor deze verantwoordelijke daarmee de “span of problems” toeneemt. Ook als was dat inhuren goed bedoeld. Om naast jouw rechtstreekse aandacht voor patiënten ook constant een “faalgevoel” in de nabijheid tijdens het werk te beleven verlangt extra energie en is uitputtend van aard ( “ik wens je veel hulpkrachten”). Een bijkomende vertrekreden kan het vinden van een werkgever die bekwaamheid en bevoegdheid in de verpleging bewaakt en niet alleen voor de kwaliteit van patiëntenzorg, maar ook voor goede werkomstandigheden van de verpleegkundigen.