Van Gerven stelt de vragen naar aanleiding van een uitspraak van het Scheidsgerecht Gezondheidszorg. Het gerecht bepaalde dat een ziekenhuis een klinisch geriater mocht ontslaan omdat deze te weinig productie draaide.
Financiën en kwaliteit
In haar antwoorden gaat Schippers verder in op de samenhang tussen kwaliteit en kostenbeheersing. Ze noemt het onmiskenbaar dat financiële belangen een rol kunnen spelen in de keuzes van ziekenhuizen om bepaalde zorg wel of niet aan te bieden. ‘In deze specifieke situatie gaat het om het opzetten van een praktijk die in de betreffende regio klaarblijkelijk moeilijk rendabel is te maken. Een vraag hierbij kan zijn of het verstandig is als een ziekenhuis koste wat kost alles moet aanbieden: dit kan ondoelmatigheid in de hand werken. Ook vanuit het oogpunt van kwaliteit en de concentratie van zorg is het niet verstandig dat elk ziekenhuis alle zorg aanbiedt.’
Bestuurlijke afspraken
Schippers wijst er verder op dat zij bestuurlijke afspraken heeft gemaakt met veldpartijen in de zorg. ‘Onderdeel van die afspraken is een inhoudelijke agenda gericht op het bevorderen van substitutie, spreiding en specialisatie van zorg zodat ziekenhuizen zich kunnen richten op die specialismen waar ze goed in zijn, het terugdringen van ongewenste praktijkvariatie en het bevorderen van doelmatig en gepast gebruik.’ In deze afspraken vinden partijen handvatten om hun uitgavenontwikkeling te beheersen. ‘Financiële belangen en kwaliteit kunnen elkaar in die zin versterken’, stelt de minister tot slot.
(Zorgvisie – Mark van Dorresteijn | Twitter | Foto: )
En hoe borgt de minister dan dat alle zorg regionaal wel beschikbaar blijft? Of accepteert de minister dat er straks in bepaalde regio’s geen geriatrie of reumatologie beschikbaar is omdat ziekenhuizen er voor kiezen dat dat onvoldoende rendabel is
Ik lees: Schippers: mijn beleid is goed.