Volgens de nieuwe wet mag een zorgorganisatie alleen onvrijwillige zorg toepassen als er geen alternatieven zijn. Er moet een zorgvuldige afweging worden gemaakt door een multidisciplinair team. Het gaat om zware én lichte maatregelen, zoals onrustbanden, medicijnen, beperking van de bewegingsvrijheid, bedhekken, de rolstoel op de rem, een dichte buitendeur, vaste bedtijden en geen keuze in maaltijden.

Handreiking

Afgelopen donderdag heeft de Tweede Kamer het wetsvoorstel Zorg en Dwang goedgekeurd. Kennisinstituut Vilans, voor kennis en informatie in de langdurige zorg, heeft een handreiking gemaakt waarin de belangrijkste aandachtspunten van de wet Zorg en Dwang worden toegelicht. Daarmee kan een vertaalslag van de wet naar het eigen beleid en naar de zorgpraktijk gemaakt worden.

Maatwerk

Volgens Marjolein van Vliet, deskundige bij Vilans, zijn er in de praktijk veel alternatieve maatregelen die minder ingrijpend zijn en vaak een beter resultaat opleveren. ‘De nieuwe wet Zorg en Dwang is een flinke verbetering, maar het kost nog veel tijd om maatwerk in de instellingen te leveren. Een wet biedt de kaders, maar professionals en cliënten, of de vertegenwoordiger van de cliënt, moeten de ruimte krijgen de wet in nauw overleg in te vullen.’