De zorgautoriteit adviseert demissionair minister Klink eerst te experimenteren met deze nieuwe vorm van zorg alvorens aanbieders van zorg op afroep toe te laten op de markt. Als reden geeft de NZa dat deze vorm van zorg risico’s kent voor de kwaliteit, betaalbaarheid en organisatie van de basiszorg. Risico’s zijn bijvoorbeeld verwarring met de eigen huisarts, problemen bij afstemming met de spoedeisende hulp en medisch specialisten en risico’s voor de beschikbaarheid van de zorg. Zolang de risico’s niet in de praktijk getoetst kunnen worden, vindt het orgaan toetreding van aanbieders die deze vorm van zorg willen leveren onverantwoord.
Verder met vrij tarief
Initiatiefnemer Arnold Verhoeven van SOS-arts laat weten dat zijn organisatie ook zonder NZa-tarief van start wil gaan. “We gaan desnoods gewoon verder met een vrij saldotarief en hebben die zorgprestatie ook niet nodig.” De advocaat van Verhoeven, Jan-Koen Sluijs, kan nog niet zeggen op welke juridische grondslag SOS-arts verder kan. “Maar we gaan zeker verder met procederen. We tekenen bezwaar aan tegen dit besluit. Ik denk zelfs dat deze uitspraak ons kansen kan opleveren.”
LHV
Verhoeven noemt het flauw dat de NZa na heel lang studeren met dit besluit komt. “Ze durven gewoon geen knoop door te hakken daar. Dat heeft met de lobby van de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) te maken. Want in feite kan niemand tegen ons initiatief zijn. De kwaliteit van zorg gaat er door vooruit en het is goedkoper dan gewone huisartsenzorg.” (Zorgvisie – Wouter van den Elsen)
Lees meer:
SOS-arts klaagt NZa aan
SOS-arts: ‘LHV reageert uit broodnijd’
‘NZa bepaalt tarief voor initiatieven als SOS-arts’
LHV: ‘SOS-arts is niet wenselijk’
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
Wat een grote flauwekul discussie. De kern van het verhaal is eerste-lijns flitszorg voor de patient.Iedereen is in principe voorstander; dus ook de overheid en de bestaande zorgverleners. Alleen hebben zij onvoldoende initiatief genomen om een dergelijke positieve zorgontwikkeling voor de patient te organiseren. Dus nu bestaat er een maatschappelijke verplichting voor de betrokkenen om met de “SOS-arts” initiatiefnemers samen te werken aan een snel resultaat. Drempels opwerpen is nu zeer onbehoorlijk naar de patienten toe. Dus oplossingsgerichte suggesties zijn nu een noodzaak en moet er bij de rechter een sanctie bedongen worden bij tegenwerking, indien daarbij het belang van de patient geschaad wordt !!!