In totaal gaat het om meer dan 50 procent van het aantal praktijken sinds de invoering van de nieuwe wet in 2015. ‘Daarnaast overweegt bijna een kwart van de behandelaars die nu nog actief zijn, er ook het bijltje bij neer te gooien,’ aldus Dick Nieuwpoort. ‘Ik ben bang dat het verlies aan capaciteit en kwaliteit van goed opgeleide, ervaren psychologen en psychotherapeuten straks niet meer is goed te maken.’

Extra werk

De problemen waarmee de psychologen kampen zijn onder meer de administratieve lasten en de ingewikkelde aanbesteding. ‘De huidige aanpak brengt enorm veel extra werk met zich mee, iets wat vooral kleinere praktijken voor problemen stelt. Je moet als behandelaar contracten afsluiten met tal van gemeenten, vaak wel meer dan tien. Al die gemeenten komen met andere eisen en procedures, en vragen om soms overdreven veel gegevens. Daar komt nog eens bij dat de onzekerheid groot is. Ruim zestig procent van onze leden weet nog niet hoe de gemeenten waarmee zij te maken hebben, in 2018 gaan inkopen.’

Dalend tarief

Een ander probleem is het dalende tarief. ‘De omzetplafonds die de gemeenten hebben ingesteld zijn vaak te laag. Dat betekent dat er minder zorg kan worden ingekocht, of dat de tarieven omlaag gaan. Ik hoor steeds vaker bedragen van 60 euro per consult, terwijl 90 tot 120 euro de norm is, afhankelijk van niveau en specialisatiegraad. Een slechte zaak, want het gaat om hoog opgeleide professionals die hoogwaardige zorg bieden, en daar horen passende tarieven bij. Die tendens moet worden gestopt. Kinderen met psychische problemen hebben recht op volwaardige zorg, net als volwassenen.’

Zelfbetalers

Het gevolg van dit alles is dat ouders die het kunnen betalen, steeds vaker hulp zoeken buiten de jeugd-ggz om. ‘Zelfbetalers’, noemen ze dat bij de LVVP. Dick Nieuwpoort: ‘We vragen het vaak aan bestuurders en politici: wat zou u doen als uw kind psychische problemen heeft? Regelmatig is het antwoord dat men dan hulp zou zoeken buiten de reguliere, ingekochte jeugdhulp en dit zelf zou betalen. Met andere woorden: de mensen die het stelsel hebben ingericht, willen er zelf geen gebruik van maken.’

Lantaarnpalen

Wat Dick Nieuwpoort betreft zou de jeugd-ggz bij de gemeenten mogen worden weggehaald, maar hij realiseert zich dat dat voor de korte termijn geen realistische optie is. ‘Wat ik dan in elk geval zou willen, is minder regels en meer eenduidigheid. Niet al die verschillende eisen en procedures, die nergens voor nodig zijn en waardoor een normale behandelaar zijn werk niet meer kan doen. En geld dat voor de jeugd-ggz is bestemd, moet als zodanig worden gelabeld, want daar schort het ook wel eens aan. Ik zeg niet dat geld voor psychische hulp aan jeugdigen nu wordt besteed aan lantaarnpalen, maar je moet er wel op kunnen vertrouwen dat dat geld op de juiste manier wordt besteed. En dat is nu nog veel te weinig inzichtelijk.