Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

‘We gaan met “100 gesprekken” starten’

Eindredacteur
Ronald Buijs neemt vandaag afscheid als directeur van de divisie Kind- en Jeugdpsychiatrie bij ggz-organisatie Yulius. Per 1 juni vormen hij en Monique Cremers de raad van bestuur bij ouderenzorgaanbieder De Zorgcirkel. Ze hebben een helder plan voor hun start, maar verder dan dat kijken ze bewust nog niet.
Ronald-Buijs.jpg

Wat trekt u aan in uw nieuwe functie? ‘Mijn insteek is altijd geweest om de marktontwikkelingen in de zorg te verbinden met het primaire zorgproces en de zorgprofessionals, en uit die verbinding vervolgens de koers voor de organisatie af te leiden. Dat samen met mijn, ook nieuw startende, collega Monique Cremers te doen vanuit de bestuurspositie vinden wij een eer en een enorme uitdaging. Een bestuurder is verantwoordelijk voor de strategie van de totale organisatie én voor het realiseren daarvan.’

Hebben nog andere overwegingen een rol gespeeld bij uw besluit tot deze overstap? ‘De overstap die ik ruim acht jaar geleden maakte van de paramedische sector naar de psychiatrie was voor mij heel verfrissend. Ik wilde daarom graag nog een keer naar een andere sector in de zorg. De ouderenzorg had daarbij mijn bijzondere interesse. Ook daar zijn de ontwikkelingen in de markt fors en die vragen van zorgorganisaties om nieuwe manieren van denken en doen. Met dat soort processen ben ik graag bezig.
Het profiel van De Zorgcirkel heeft zeker ook een rol gespeeld. Een heel succesvolle zorgorganisatie met een sterke lokale gebondenheid. Het besef dat oplossingen die tot op heden goed werkten geen garantie voor de toekomst zijn, is breed in de organisatie aanwezig. Men is zich aan het voorbereiden op een nieuwe toekomst en heeft met ons een duo uitgezocht dat juist daarbij graag komt helpen.’

Jullie zijn echt als duo geworven? ‘Ja, een ongewone situatie. Meestal vertrekt er één bestuurder en wordt een nieuwe gezocht die past in de bestaande raad van bestuur. In ons geval heeft het searchbureau verschillende mensen voorgelegd aan de raad van toezicht en daarbij aangegeven wat geschikte koppels zouden kunnen zijn. De inschatting van de raad van toezicht was dat wij inderdaad een goede match zijn en als duo ook goed bij De Zorgcirkel passen.’

Welke specifieke uitdagingen liggen bij De Zorgcirkel? ‘We hebben de organisatie al laten weten dat we gaan starten met “100 gesprekken”. We willen eerst heel goed luisteren naar de cliënten, hun familie, de medewerkers en ketenpartners. Wat zijn hun beelden bij de toekomst en wat denken ze dat daarvoor nodig is. Dan komen de echte uitdagingen goed in beeld. Natuurlijk realiseren we ons dat de vergaande cliëntgerichtheid en dus het vermogen om maatwerk te leveren zich verder zal moeten ontwikkelen. Ook zijn zaken als extramuralisering, zorgverzwaring, het vastgoeddossier, technologische ontwikkelingen en dat alles binnen een krapper financieel kader flinke uitdagingen die op ons gaan afkomen.’

Jullie hebben kennelijk al uitgebreid met elkaar gesproken. ‘Zeker, maar we hebben dus alleen plannen gemaakt voor onze start en bewust nog niet ingevuld wat daarna.’

Welke ervaring, eigenschappen en kwaliteiten komen u van pas in uw nieuwe functie? ‘Vanuit Yulius krijg ik terug dat ik over een sterke externe gerichtheid beschik en de ontwikkelingen in de buitenwereld goed en met enige snelheid kan vertalen naar de organisatie. Bij Yulius heb ik vooral met andere organisaties nieuwe vormen van zorg ontwikkeld die beter pasten bij de nieuwe vraag die was ontstaan. Voorbeelden zijn een samenwerking tussen jeugdzorg+ en de psychiatrie waarbij we een nieuwe specialistische kliniek voor kinderen met forse gedragsproblemen en autisme zijn gestart. Of YOEP BV waarbinnen onderwijs en psychiatrische zorg aan elkaar zijn verbonden voor kinderen die ernstig vastlopen in hun leerproces. Ik heb gezien dat door dit soort ontschotting de zorg echt anders en vooral ook beter en goedkoper kan. Die ervaring neem ik mee. 
Verder heb ik de afgelopen vijf jaar te maken gehad met een forse ambulantiseringsopdracht (minimaal 33 procent) die we ruim hebben gerealiseerd. En ook de markt van de kind- en jeugdpsychiatrie heeft de afgelopen vijf jaar met krimpende budgetten te maken gehad. Daar liggen duidelijke parallellen met de ouderenzorg.’

Wat gaat u missen van uw huidige functie? ‘De samenwerking met de mensen die alle veranderingen in de afgelopen jaren hebben vormgegeven zowel binnen als buiten Yulius. Het is enorm inspirerend om te werken met mensen die een passie hebben voor kwetsbare kinderen en hun ouders. Die het inzetten voor hun medemens als beroep hebben gekozen. Wat dat betreft wil ik altijd in de zorg blijven werken.’

Komt u als bestuurder niet nog verder van de werkvloer af te staan? ‘Ik geef nu ook leiding aan een divisie van zo’n 650 medewerkers, die ken ik ook niet allemaal. Ik doel ook niet alleen op de verbinding met professionals, maar ook al die andere betrokkenen: managers, ambtenaren, wethouders, ouders… Overigens liep ik eens in de zes weken mee op de werkvloer en dat wil ik bij De Zorgcirkel blijven doen.’

Denkt u dat die passie in de ouderenzorg even groot is als in de zorg voor kinderen? ‘Ik begrijp waarop u doelt: we hebben een ander gevoel bij een kind aan het begin van zijn leven of een oudere aan het eind daarvan. Maar het gaat overal in de zorg om kwetsbare mensen: dat roept eenzelfde soort passie voor het werk op.’

Hoe heeft uw loopbaan gestalte gekregen? ‘Ik ben van huis uit zorgprofessional, fysio- en manueel therapeut, maar kwam er al snel achter dat het ondernemerschap trok. Ik heb daar invulling aan gegeven in twee eigen paramedische groepspraktijken en zelf ervaren hoe moeilijk het kan zijn om op de directe behoefte van de cliënt in te spelen en tegelijkertijd zorg te dragen voor een efficiënte bedrijfsvoering. Mijn visie op zorg heb ik jarenlang kwijt gekund naast mijn ondernemerschap in het hoger onderwijs. Toekomstige zorgprofessionals hun weg leren vinden in de zorg gaf mij veel voldoening. Ik heb altijd geloofd in het steeds weer zoeken naar het eigen oplossend vermogen van mensen. Ik gun ieder mens “het beste uit zichzelf te kunnen halen.
Nadat ik gestopt was met mijn praktijken en het onderwijs heb ik jarenlang te maken gehad met de introductie van marktwerking in de zorg, eerst bij de KNGF en vervolgens bij Mentaal Beter. Veel zaken die voorheen vanzelfsprekend waren, waren ineens niet meer zeker. Dat vroeg om een echte mindswitch bij mensen. Het is een blijvende uitdaging om de zorgkwaliteit te verbeteren met beheersing van de kosten.
De laatste vijf jaar in de kind- en jeugdpsychiatrie werden vooral gedomineerd door de transitie jeugdzorg en forse financiële krimp. De samenwerking met gemeenten kent weer een heel andere dynamiek dan met de zorgverzekeraars. De insteek de zorg vooral lokaal en regionaal te organiseren stimuleert multidisciplinaire samenwerking en legt het accent op het verlenen van zorg thuis. Ik heb hier veel ervaring mee opgedaan. De rode lijn is dat ik er plezier in heb om nieuwe vormen van samenwerking op te zetten en de organisatie daarin mee te krijgen.
En zo zie ik er nu weer enorm naar uit om samen met Monique De Zorgcirkel te gaan leiden en met mijn nieuwe collega’s antwoorden te vinden op de veranderende behoeften van de ouder wordende mens.’

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.