Een van de meest gehate aspecten van de WNT is de klassenindeling. Wat is er mis mee? En vooral: hoe zou het anders kunnen? Pleidooi voor een beloningscode oude stijl.
Artikel bewaren
U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan
Login of Maak een account aan
Gevraagd naar het aspect van de WNT waar zorginstellingen, hun toezichthouders en met name hun bestuurders het meeste last van ondervinden, noemen veel betrokkenen de klassenindeling. Raden van Toezicht moeten – om hun instelling aan de WNT te laten voldoen – aan de hand van een door de overheid uitgedachte systematiek bepalen in welke klasse (van vijf) hun organisatie valt. Die klasse bepaalt hoe hoog de beloning van de bestuurder mag zijn. De indeling is gebaseerd op zaken als kennisintensiteit, het aantal taken (naast zorg bijvoorbeeld ook onderwijs), het aantal financieringsbronnen en de omzetgrootte van de organisatie.
