Dat zeggen de ervaren headhunters Klaus Schmitt en Pieter Cortenbach in de special ‘Besturen met lef’ van Zorgvisie magazine. De WNT gaat voor 2018 uit van een maximum jaarinkomen van 187.000 euro. Het verschil in beloning voor een bestuurder van een kleine welzijnsorganisatie en een groot topklinisch ziekenhuis is 10.000 euro bruto per jaar. ‘Dat is niet uit te leggen. Dat doet absoluut geen recht aan het verschil in bestuurlijke complexiteit’, aldus Cortenbach. ‘De vertrekpremie van 75.000 euro is ook een schijntje als je dat vergelijkt met medewerkers in loondienst.’
Managers, medisch specialisten en consultants
Hij signaleert dat de doorstroming van de bestuurslaag net onder de raad van bestuur naar boven stagneert. Deze managers verdienen bijna net zoveel als de raad van bestuur terwijl de bestuursleden een zwaarder takenpakket hebben en eindverantwoordelijk zijn. De WNT maakt het ook voor medisch specialisten die er niet onder vallen, lastiger om over te stappen naar een positie met een hard inkomensplafond.
Schmitt constateert dat jonge consultants van in de dertig of begin veertig minder belangstelling hebben voor de zorg. ‘Dat is een gemis voor de branche. Deze consultants hebben hun opleiding gehad bij slimme organisaties als McKinsey en de Boston Consulting Group. Diversiteit in achtergrond en vorming is belangrijk voor goed bestuur. Het is niet goed als alle bestuurders hun opleiding bij het instituut Beleid en Management Gezondheidszorg (tegenwoordig Erasmus School of Health Policy & Management (ESHPM), red.) hebben gehad.’
Daarnaast ziet Schmitt minder interessante kandidaten uit het bedrijfsleven. Hij ontvangt wekelijks tientallen cv’s. ‘Vroeger zaten er meer spannende kandidaten bij uit het bedrijfsleven.’
Cortenbach ziet één voordeel van de WNT. Namelijk dat een generatie jonge bestuurders uit eigen huis meer kansen krijgt. Hij verwacht dat zorgorganisaties vaker talent uit de eigen organisatie gaan opleiden.
Alsjeblieft, er zijn zoveel (jonge) mensen die waarde aan bestuurlijk zorg nederland kunnen en willen toevoegen. Misschien is hetwelhandig en verstandig dat ook zorgvisie in andere vijfers vist dan gebruikelijk.
http://www.puckbulthuis.nl
Alsjeblieft, er zijn zoveel (jonge) mensen die waarde aan bestuurlijk zorg nederland kunnen en willen toevoegen. Misschien is hetwelhandig en verstandig dat ook zorgvisie in andere vijfers vist dan gebruikelijk.
De titel suggereert “Nu de overheid minder hoge betalingen toestaat, zijn er minder goede kandidaten voor top posities in de zorg beschikbaar.”
Daar zitten nogal wat aannames is:
Om er maar eens eentje uit te halen:
Goede bestuurders worden primair gedreven door hoge beloningen, in euro’s gemeten wel te verstaan.
Is dat zo? Misschien zijn er wel veel goede zorgbestuurders beschikbaar die inmiddels hun schaapjes grotendeels op het droge hebben en graag iets teruggeven aan de maatschappij. Of voor wie ‘nu draag ik wat meer mijn maatschappelijke steentje bij’ ook geldt als valuta die het waard maakt als bestuurder in de zorg te gaan werken.
En nog altijd niet tegen een hongerloontje in de valuta euro’s gemeten.
Ik moet zelf denken aan Marjolijn Demmers die bij McKinsey & Company heeft gewerkt en nu directeur is voor een maatschappelijke organisatie. Zie https://www.natuurenmilieu.nl/nieuwsberichten/marjolein-demmers-nieuwe-directeur-natuur-milieu/
En Marjolijn is vast niet de enige … evenmin dat McKinsey de enige organisatie zou zijn waar bestuurders voor de zorg waardevolle werkervaring zouden kunnen opdoen.
Kortom:
Minder euro’s = minder aanbod aan goede zorg bestuurders lijkt mij een te 1-dimensionele weergave van de werkelijkheid.
Misschien kunnen de heren headhunters op zoek gaan naar slimme, bevlogen managers met werkervaring buiten de zorg die een maatschappelijk geëngageerd profiel hebben? Ik denk dat dat een behoorlijke grote pool is waaruit ze kunnen vissen.
We leven in een tijd waarin de Euro centraal staat, en doel op zich is geworden. Het verbaast mij niets dat headhunters reageren zoals in het artikel. Zij zitten in het circuit waarin dit gedachtengoed alle daagse kost is. Dat is ook (mede) de reden van het invoeren van de WNT. Omdat men het maatschappelijk verantwoorde heeft los gelaten, en zelf verrijking de boventoon voerde. Let wel, ook de bestuurder die onder de WTN-norm valt declareerde nog een modaal inkomen aan kosten per jaar, naast zijn salaris van max 181.000,– Daarnaast stelt een bestuurder zeer goed betaalde medewerkers aan op managementposities.
De reactie van Beschouwer is een spijker/kop verhaal. Jan Tinbergen had het bij het rechte eind: geen manager is vijf keer zoveel waard als de minst verdienende in een organisatie. Dat geldt al zeker in de zorg. Is het te weinig? Dan moet je je afvragen wat je op die plek doet.
Enne, ‘slimme organisaties als McKinsey en de Boston Consulting Group’?
Sluw is daarvoor waarschijnlijk een betere omschrijving.
Het artikel klopt. De 2 lagen onder de directie moeten inderdaad minder gaan verdienen. Zodat het verschil tussen RvB en managementlaag weer groter wordt. We hebben het immers over de zorg. In de zorg werk je omdat je iets wilt betekenen voor de maatschappij; niet omdat je rijk wilt worden (en ja een salaris boven een ton noem ik rijk…. en ja ik besef dat er in bedrijfsleven miljoenen verdient kunnen worden). Heb je dat niet in je dan moet je maar naar het bedrijfsleven gaan. Het bedrijfsleven is minder complex en gaat meer over geld. In de zorg wil je mensen iets bieden.
Deze oplossing zorgt er ook voor dat de verpleging die nu 5 keer minder verdienen iets dichter bij de management laag komen.
Schmitt en Cortenbach; Het zou gaaf zijn als je eens met een kandidaat komt die aangeeft best redelijk te kunnen leven van 1,5 ton en dat die dan ook aangeeft graag in de zorg te werken omdat hij/zij begaan is met mensen, leed, pijn, processen, gelijkheid, etc. En dat die persoon aangeeft dat 5 keer meer dan verpleging eigenlijk al te gek voor woorden is. Dan, beste Schmitt en Cortenbach, laat je zien dat je een headhunter bent echt mensen zoekt die iets kunnen betekenen in de zorgwereld. kwaliteit hoeft niet persé veel geld te kosten. Integendeel wellicht.
Al menig prominent persoon in de nederlandse zorgwereld heeft geuit dat meer kwaliteit de kosten laat dalen.