“We gaan steeds meer naar een regionale strategische personeelsplanning”, zegt Liesbeth Bult. Zij is senior personeelsadviseur bij het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis (ETZ) en vanuit FZO Noord-Brabant als projectleider betrokken bij het project waarbij zes Brabantse ziekenhuizen SEH-verpleegkundigen flexibel inzetten. “Maar dat is echt nog toekomstmuziek hoor”, haast ze zich erbij te zeggen.

Voortuitgang

Dat neemt niet weg dat de Brabantse huizen vooruitgang boeken. Eerder besloten ze al om gezamenlijk op te trekken bij de opleiding van IC- en SEH-verpleegkundigen. Een eerste proef om personeel flexibel in te zetten bevalt dermate goed dat de zes deelnemende ziekenhuizen – Amphia, Anna, Bravis, Catharina, ETZ en JBZ – besloten het voort te zetten en uit te breiden.

Vrijwillige basis

Naast de vijf verpleegkundigen die in de eerste proef al in meerdere ziekenhuizen inzetbaar zijn, komen er nog eens zeven bij. Zij worden in diverse ziekenhuizen wegwijs gemaakt, zodat ze daar inzetbaar zijn. Dat gebeurt op basis van vrijwilligheid, een verpleegkundige moet het zelf leuk en interessant vinden om een kijkje in andermans keuken te nemen.

Minder geld naar detachering

De voordelen voor de deelnemende organisaties zijn evident: ze kunnen elkaar diensten invullen als dat nodig is. Dat ze hierdoor minder geld kwijt zijn aan detacheringsbureaus voor hun flexibele schil noemt Bult een mooie bijvangst. “Belangrijker is dat de medewerkers aangeven dat de flexibele verpleegkundigen volledig kunnen meedraaien. Of dat te maken heeft met kwaliteit? Ja, maar vooral ook met vertrouwen.”

Vertrouwen

Dat vertrouwen is ook nodig in de bestuurskamer. Door deze constructie hebben de ziekenhuizen inzicht in elkaars personele planning, om maar wat te noemen. In de zware corona-periode is een zekere saamhorigheid ontstaan tussen de Brabantse ziekenhuizen, wat zorgt voor een basis onder het project flexibele schil. “Op bestuurlijk en ROAZ-niveau is iedereen goed aangehaakt”, constateert Bult.

Verbazing en kennisdeling

Dat betekent niet dat de ziekenhuizen toewerken naar een uniforme werkwijze, benadrukt ze. “Dat is niet realistisch en is ook niet nodig. De context kan ook verschillen per ziekenhuis.” De verschillen zorgen wel eens voor verbazing bij de verpleegkundigen. Bult: “De basiswerkwijze is overal wel hetzelfde, maar het ene ziekenhuis doet bijvoorbeeld de lab-aanvragen anders dan het andere ziekenhuis. Of heeft een andere manier van gipsen.”

Die verschillen maken ook dat de medewerkers ook van elkaar kunnen leren. “Ruimte voor kennisdeling is dan ook heel belangrijk”, vindt Bult. Daarnaast onderstreept het volgens haar ook het belang van een warm welkom en een periode om wegwijs te raken.

Van zelf inroosteren naar app

Op dit moment kunnen de flexibele SEH-verpleegkundigen zichzelf inroosteren in een ander ziekenhuis, op termijn zou de planning meer gestroomlijnd kunnen worden met een app. “Liefst met een platform erachter waarin de administratie wordt geregeld, dat is wel een droombeeld”, zegt Bult. Bovendien ziet ze mogelijkheden om het project uit te breiden naar andere afdelingen en beroepsgroepen. “De grootste hobbel is eruit.”