Praktijkvariatie laat zien hoe snel chirurgen overgaan tot het opereren van patiënten. Daardoor kan over- of onderbehandeling ontstaan. Bij overbehandeling gaan chirurgen te snel over tot opereren waardoor patiënten onnodig aan veiligheidsrisico’s blootgesteld worden. Bij onderbehandeling worden operaties juist afgehouden. Dit werkt kostenbesparend, maar kan op de lange termijn tot hogere kosten leiden.
Besparing
In een scenario waarbij de ‘praktijkvariatie’ maximaal wordt teruggedrongen, zijn besparingen mogelijk tussen de 24,3 en 62,1 procent van de totale ziekenhuiskosten per aandoening. Gemiddelde berekeningen laten zien dat ziekenhuizen tussen de 7 en 32 procent kunnen besparen. Wanneer deze resultaten breder worden getrokken naar het macrokader van de ziekenzorg kan dat volgens de onderzoekers een besparing opleveren van 5 tot 7 procent. Dat komt neer op een besparing tussen de 0,9 en 1,3 miljard euro.
Kosten besparen en variatie verminderen
De onderzoekers geven ook een aantal oplossingen om kosten te besparen en variatie te verminderen. Belangrijk is om de huidige richtlijnen aan te scherpen, stellen de onderzoekers. Het zou nog te vaak onduidelijk zijn wanneer er geopereerd moet worden. Een andere manier is om de variatie in zorggebruik te koppelen aan wetenschappelijk onderzoek. Op het moment dat de meerwaarde van een ingreep niet wetenschappelijk aangetoond kan worden, zou de ingreep niet langer tot de verzekerde zorg moeten behoren. Patiënten spelen ook een rol. Een goed geïnformeerde patiënt ziet namelijk, veel vaker dan behandelaars verwachten, af van een operatie op het moment dat alle alternatieven en risico’s duidelijk zijn voorgelegd.
Meten en monitoren
De uitkomsten van zorg moeten continu gemeten worden. Samen met het vastleggen van indicatiestelling en het openbaar maken van praktijkvariatie, zorgt het monitoren van uitkomsten voor meer gepast zorggebruik en voorkoming van ongepast gebruik. Tot slot adviseren de onderzoekers om één uitvoerend orgaan de regie te geven over het verzamelen van kwaliteit- en cijferinformatie. Op dit moment is het nog te onduidelijk welke partij de sturende rol heeft als het om praktijkvariatie gaat. Het orgaan zou zich de taak toe kunnen eigenen om regelmatig de variaties in zorg te publiceren. Vervolgens is het de taak van de zorgverzekeraars om hier via selectieve inkoop van zorg invulling aan te geven.
Onderzochte aandoeningen
Plexus onderzocht een viertal aandoeningen: Benigne prostaat hyperplasie (prostaatvergroting), Cataract (staar), Hernia nuclei pulposi (hernia) en ziekten van de adenoïd en tonsillen (amandelen). (Zorgvisie – Mark van Dorresteijn | Twitter)
Lees meer:
Onderzoek: Reduceren van praktijkvariatie: budgettaire effecten van scherpere indicatiestelling (PDF)
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
De zorgverzekeraars gaan voor verschillende operaties(terecht) een minimum aantal te verrichten operaties als voorwaarde stellen. Als je dan net onder dat aantal zit, wordt de verleiding tot de gecontateerde overbehandeling wel groot!
Bovenstaand gelezen hebbende , vraag ik me steeds meer af , wat wil de Client van de Zorg . Zelf inmiddels werkzaam 40 jaar in de Zorg , werd in mijn werkzaam leven regelmatig de vraag gesteld door de Client v/d Zorg “heeft het nog zin om op deze manier verder te leven ? ” Je komt dan op het terrein van de Ethiek v/d Zorg. Mijn voorstel voor de Redactie van Zorgvisie om daar eens aandacht aan te besteden !
Het bestaan van objectief onverklaarbare verschillen tussen is al heel lang bekend en in verschillende onderzoeken aangepakt.
Het probleem is enerzijds een continue inzicht te hebben in de aantallen per ?.
De hier gekozen diagnosen zijn al heel lang als uitgesproken voorbeelden bekend. Of dat te extrapoleren valt naar alle operatieve ingrepen is wat mij betreft wat minder eenduidig.
In alle gevallen betreft het diagnosen waarbij de behandeling een grote variatie in keuze van behandeling geven.
Nu verzekeraars concureren en geen totaaloverzicht van de aktiviteiten van een specialist / ziekenhuis/ ZBC.
In plaats van een landelijk orgaan is het waarschijnlijk efficienter een scherper geformuleerde richtlijnen te (doen) laten ontwikkelingen zodat patiënten en verzekeraars de indicatie beter kunnen controleren.
Een andere manier is om de variatie in zorggebruik te koppelen aan wetenschappelijk onderzoek. Wat een goed idee zeg. Dat de dokters daar zelf niet aan gedacht hebben. Natuurlijk kan een controlerend overheidsorgaan gevuld met bureaucraten dergelijk onderzoek veel beter interpreteren dan specialisten die daar minimaal 15 jaar voor gestudeerd hebben. En wie gaat dit nieuwe controlerend orgaan eigenlijk controleren?
De baten zijn duidelijk maar nu de kosten. Weer een orgaan erbij, continu meten en monitoren, wetenschappelijke onderbouwing, wie gaat dat betalen zoete lieve Gerritje. Tja.
Fraai werk. Dit kan leiden tot een bezuiniging die de doelmatigheid verbetert. Dat is veel beter dan een gebruikelijke efiiciencykorting die de efficiente ziekenhuizen het meest treft. Ik ben benieuwd hoe de zorgverzekeraars deze bezuiniging tot stand gaan brengen. Ik zie voldoende mogelijkheden, maar het zal een lastige klus blijken.