Dat alleen door de stresserende opgeklopte maatschappij!
Gebed zonder eind, je kan beter naar de kerk, en is goedkoper ook

Het is triest, treurig en geldverslindend elke keer te moeten constateren dat mensen uit het zorgtraject ZO VER van de praktijk, ZOVER van wat op de vloer gebeurt AFSTAAN.
Weer een duur onderzoek om te constateren dat de zorgmedewerkers relatief vaak naar de fysiotherapie en psychische zorg gaan/moeten. En de reden is toch zo eenvoudig ALS JE MAAR BEKEND BENT met de zorg in verpleeg en zorginstellingen (mijn vrouw lag daar 5 jaar en ik was er 10 uur per dag en ik ben een gepensioneerde kontrole-, kwaliteit- en efficiency man en ik hield mijn ogen goed open).
Door structurele onderbezetting is het gebruik van hulpmiddelen (zoals til-liften en werken met tweeen als dat nodig en vereist is) en nog meer, lastig en tijdrovend en wordt om die reden heel vaak niet gedaan. Bovendien komt bij vele getrouwde verpleegsters/verzorgsters nog bij het thuisfront en wacht daar nog een drukke baan met kinderen. Het gevolg is niet moeilijk, overbelasting en naar de fysiotherapie. Doordat men vaak niet weet wat er aan de hand is, plus de ontkenning en de noodzaak (gezin met kinderen) is — met de ellende van overbelasting — de gang naar psychische zorg zo gemaakt.
(de structurele onderbezetting heeft als oorzaak dat de AWBZ betaalt voor een vereiste bezetting van bijv 5 medewerkers en de zorginstelling zet er maar 2 of 3 neer: tel uit je winst. Geen een bestuurder zal het een zorg zijn dat de medewerkers bij de fysio en psycho zitten; hij zit immers in zijn derde huis in Toscane met zulke leuke opbrengsten).
Moraal van het verhaal. Deze dure Onderzoekcommissie — om vast te stellen dat het zo is — was niet nodig en zeker geen volgende commissie om vast te stellen wat er aan te doen is; want dat heb ik nu (GRATIS)al medegedeeld.