De kat miauwde door het interview heen, terwijl in de keuken mijn vrouw ons dochtertje van toen nog één jaar oud tot kalmte maande. Het was maart en – zoals zo velen – moest ik mijn werk als journalist ineens vanuit huis doen. Aan de telefoon had ik Daan Dohmen, die vertelde over de app die zijn onderneming Luscii en het OLVG maakten om ziekenhuizen te ondersteunen bij de triage van coronapatiënten. Ondanks het gemiauw en gehuil op de achtergrond, werd het een interessant gesprek.
‘De app is in de basis zo neergezet dat hij schaalbaar is naar heel Nederland’
Aldus vertelde Dohmen en blijkbaar precies wat veel lezers van Zorgvisie wilden weten, want het interview is het meest gelezen Tech-artikel van afgelopen jaar. Een later stuk door mijn collega Philip van de Poel, met onder meer Dohmen en OLVG-topman Maurice van den Bosch, werd eveneens zeer goed gelezen.
‘In een crisissituatie zie je dingen mogelijk worden die daarvoor lang duurden’
Dat zei Santeon-directeur Pieter de Bey en dergelijke geluiden hoorde ik van vrijwel iedereen die ik hierover sprak. Ik zou nog een stap verder willen gaan: een crisis maakt dingen mogelijk die daarvoor volstrekt ondenkbaar waren. Inmiddels is de Luscii-app wat naar de achtergrond verdwenen; zodra het testbeleid op orde was zakte de urgentie. Daardoor vergeten we bijna dat het een ongekende doorbraak was: ziekenhuis en een onderneming die in zo’n korte tijd een app optuigen en landelijk opschalen. Wie het vorig jaar om deze tijd had voorspeld, zou meewarig worden aangekeken.
Net als iedereen die zou beweren dat de overheid binnen een paar maanden een app als CoronaMelder zou ontwikkelen. Toegegeven, de weg ernaartoe was soms wat kronkelig, maar het eindresultaat is dat in relatief korte tijd een naar behoren functionerende app is neergezet. Overheid en ict blijken toch niet helemaal water en vuur te zijn. We hebben nu een ministerie dat het platform GitHub weet te vinden om broncodes te publiceren. Een ander overheidsproject was Extrahandenvoordezorg.nl, dat verschillende initiatieven om extra zorgmedewerkers te werven samenbracht. Ook daar bleek zeer veel interesse in, blijkt uit de hoge lezersaantallen die het Zorgvisie-artikel dat Thijs Rösken erover schreef kreeg.
Terugkijkend op afgelopen jaar duizelt het je haast. Digitaliseringsdoelen die vooraf ambitieus leken, werden ruimschoots gehaald. Ziekenhuizen die gegevens over onder meer capaciteit delen. Het ging niet zonder slag of stoot, maar kwam toch op gang. Digitalisering in de ggz. Onder druk van de crisis kwam het in sneltreinvaart van de grond. Dat ging gepaard met vallen en opstaan, twijfel en discussie. Logisch ook. Kan het wel op een goede manier en is het voor iedereen geschikt? In een veelgelezen interview door Shannah Spoelstra gaf Marijke van Putten, psychiater bij GGZ Noord-Holland-Noord, haar standpunt ondubbelzinnig weer:
‘Digitale zorg werkt voor iedereen die het wil’
Nu het jaar op zijn einde loopt, is dat een gedachte om vast te houden. Van Putten doelde op cliënten en patiënten, maar we kunnen het ook breder trekken. Misschien geldt het net zo zeer voor zorgprofessionals, beleidsmakers en bestuurders. Als de echte wil er is, kan er heel veel. En nee, het gaat niet altijd in een keer goed, maar de potentie is er. We hopen in 2021 de coronacrisis achter ons te laten, maar ik vertel u niks nieuws als ik beweer dat er nog genoeg uitdagingen zijn om de zorg toekomstbestendig te maken. Laat 2020 symbool staan voor het belang van een goede gezondheidszorg, voor de noodzaak van (her-)waardering voor de mensen die in de zorg werken en voor de toegevoegde waarde van tech en innovatie.
Hoe dit verder gaat, kunt u ook komend jaar volgen via Zorgvisie.
Namens de volledige redactie (én mijn kat Jack) wens ik u een gelukkig nieuwjaar.
Sytse Wilman
Redactie Zorgvisie & Zorgvisie Tech
