De onderzoekers publiceerden hun verslag naar wearables of ‘activity trackers’ in het wetenschappelijke tijdschrift Nature. Zij beoordeelden ruim 4300 studies naar het effect van wearables voor gezondheidsgegevens zoals bloeddruk en hartslag. Ze vonden geen meetbaar effect voor indicatoren zoals het gewicht, de omvang van de taille, het vetpercentage en de bloeddruk.
Wel leveren de wearables een significant positief resultaat op bij specifieke aandoeningen. Daarbij gaat het onder meer om de ziekte van Parkinson, hypertensie en chronische pijn in de onderrug. Dit gunstige effect blijkt het grootste bij het gebruik van de wearables in combinatie met persoonlijke begeleiding.
Vijftien jaar
De onderzoekers waarschuwen dat veel van de onderzochte activity trackers niet medisch zijn gevalideerd en roepen op tot terughoudenheid bij het beoordelen van de geleverde data.
Overigens blijkt bij dergelijke onderzoeken vaak dat de onderzochte trackers alweer zijn verouderd als het wetenschappelijke artikel wordt gepubliceerd. Gezien het feit dat het onderzoek van het Cedars-Sinai Medical Center een periode van ruim vijftien jaar beslaat, is dat vermoedelijk ook hier het geval.
Apple Watch
Intussen blijft de markt van wearables in een hoog tempo groeien. Met name voor Apple was 2017 wat dat betreft een succesvol jaar. Wereldwijd is de Apple Watch de meest verkochte activity tracker. In het derde kwartaal van 2017 gingen bijna vier miljoen exemplaren over de toonbank. Over het vierde kwartaal zijn nog geen cijfers beschikbaar, maar kenners van de sector verwachten een verdere groei van de verkoop.
Dat de meeste trackers onvoldoende nauwkeurig zijn is een zaak, dat men van de meeste trackers zelfs geen (al dan niet) valideerbare nauwkeurigheidsclaims van de fabrikanten heeft is een andere. Zonder beide heeft het zelfs geen zin om trackers te gebruiken in wetenschapelijk onderzoek, aangezien men de meetonzekerheid niet kent.
Voor stappentellers is dit tot 30% … helaas nog nergens in een studiebeschrijving of studieresultaat zien verschijnen.
Dit zeg ik al sinds 3 jaar, o.a. op basis van mijn database met ondertussen meer dan 3500 geëvalueerde mobile health sensoren wereldwijd.
Helaas tonen noch Europa, noch de overheid, noch de gebruikersorganisaties, noch de innovatieprogramma’s interesse in samenwerking om deze informatie publiek te maken, zodat eindgebruikers, patiënten, onderzoekers, artsen, wetgevers, … een zicht zouden krijgen op wat er vandaag allemaal op de markt is en wat de evidence is van de eventuele meetnauwkeurigheidsclaims.
Onderzoekers, wetgevers en ethische comissies zouden best zelf ook eens nadenken welke nauwkeurigheid (essentiel ^performance) ze minimaal nodig achten voor bepaald onderzoek naar en met wearables op mensen. mede cfr de wetgeving en akkoorden terzake.