Van de zelfstandig wonende mensen met een beperking die langer dan een jaar 24-uurszorg nodig heeft, komt veertig procent nauwelijks rond. Dat blijkt uit een peiling van cliëntenorganisatie CG-Raad naar de effecten van veranderingen in de AWBZ.
Uit de peiling van de CG-Raad
Vreemd dat je steeds meer je eigen vermogen, dan wel wat er nog van over is, moet aanspreken.
M.a.w. hoe zieker, hoe armer ?
En jonge rijke 2-verdieners betalen nog niet eens -premie- voor hun broed terwijl zij allerhande claims neerleggen, zoals ook PGB’s
Het rijke zwitserleven van de gepensioneerden, ook de komende 15 jaar zal voor grote groepen nog behoorlijk tegenvallen. Veel ouderen hebben ook de komende jaren niet meer dan hun aow (die ook odner druk staat) en hooguit een klein aanvullend pensioen.
En dat betekent dat de druk op het inkomen alleen maar groter zal worden. En dus heb ik niet al teveel ilusies over de toekomst. Armoede bij ouderen zal voor zeker een flink percentage toenemen en de verschillen groeien, ook in de onderlinge solidariteit.
@joke: helaas wordt veel te veel ervan uitgegaan, dat iedereen in de toekomst over een Zwitserlevenpensioen beschikt en de nodige, maar uiterst kostbare zorg wel zelf kan betalen. In de praktijk is dat nog lang niet het geval.
(Thuis)zorg na een operatie of behandeling zou uit de zorgverzekering vergoed moeten worden, en eventueel aanvullend uit de AWBZ. Dat mensen voor een deel van de zorg die zij wensen hun reserves (spaargeld, eigen huis) aanspreken, vind ik geen bezwaar. Het kan niet zo zijn dat ze daarvoor bij de algemene middelen (de overheid) terecht kunnen en hun reserves aan hun erfgenamen toevallen.
we zitten nu in een tussenfase,er zijn nu nog mensen met alleen aow, mijn generatie (ik ben nu 56) hebben 2 pensioenen na 40 jaar werken dus wij kunnen nu maar ook straks zelf huishoudelijke hulp betalen. Wel is een zorg of er kwalitatief goede zorg thuis gegeven kan worden die betaalbaar blijft. Ziekenhuizen worden steeds meer fabrieken waar een patient zo kort mogelijk is daarna is thuis herstellen vaak een intensief en langdurig proces. Ik heb niet gevoel dat er goed wordt ingespreeld op de steeds kortere opnameduur van bijvoorbeeld een borstamputatie (24 uurs behandeling)het ziekenhuis blijft hierbij verantwoordelijk dit zou meer de verantwoordelijkheid moeten zijn van huisarts en wijkzorg. Nu zijn er daar te weinig van die breed geschoold worden en blijven.