Hierover schrijft Medisch Contact vandaag.
Ziekenhuizen
Met naar eigen zeggen 21 ziekenhuizen in bezit is de Acıbadem Hospitals Group, opgericht in 1991, een belangrijke speler op de ziekenhuismarkt, Niet alleen in Turkije, maar ook in landen als Bulgarije en Macedonië. Het bedrijf is voor 60 procent in handen van het beursgenoteerde Integrated Healthcare Holdings Berhad (IHH), gevestigd in Kuala Lumpur (Maleisië). IHH noemt zich de één na grootste leverancier van particuliere zorg ter wereld en is actief in negen Aziatische landen, waaronder China en India.
WTZi
In juni kocht Acıbadem 3600 vierkante meter kantoorruimte in een nieuw kantoorpand in Amsterdam-West, met een optie op nog eens 1700 vierkante meter extra. Het bedrijf heeft inmiddels een toelating op grond van de Wet toelating zorginstellingen en hoopt op 1 december te kunnen beginnen , ook als op dat moment de contracten met zorgverzekeraars nog niet rond zijn. Er zal vooral diagnostisch onderzoek worden gedaan, naast poliklinische behandeling en kleine operaties in dagbehandeling, zoals cosmetische ingrepen en behandeling van spataderen. De initiatiefnemers werven artsen uit twaalf medisch specialismen.
Zorgaanbod
Het nieuwe centrum richt zich op ‘iedereen’. De meeste Turkse Nederlanders kennen volgens directeur Koray Yuruk de naam Acıbadem al. Hij verwacht dat ook patiënten uit omringende landen, die nu nog voor een second opinion of een behandeling naar Turkije moeten, ‘graag’ naar Amsterdam zullen komen. Een woordvoerder van Zilveren Kruis reageert in het artikel in Medisch Contact terughoudend: ‘We gaan in november met Acıbadem praten. We gaan zeker ook bekijken of er wel vraag is naar deze zorg, want het aanbod in Amsterdam is, zacht gezegd, best wel groot.’ Yuruk zegt daarop: ‘Verzekerde zorg is een deel van ons zorgaanbod, maar zeker niet het grootste.’
Dossier Innovatie in de zorg
Innovatie is nodig om kwaliteit en betaalbaarheid van zorg te garanderen. In dit dossier: nieuws, blogs en achtergronden over zorginnovatie.
Lees meer >>
en Turkse apotheek wordt ik ook blij mee als het beetje lekker smaakt de medic
de verzekering mag wel een tientje meer zijn als er maar niet gierig wodt gedaan voor bloedcontrole etc rontgen foto check it up
er moet ook een Turkse verzekering en apotheek komen met lekkere medic ook voor moeilijk nederlands lezende patienten cliënten
en natuurlijk wie geen geen ziekenhuis wilt is niet ziek bay
Beste Robbar en Gijs, jammer dat jullie je hier zo onder voelen en bedankt voor jullie openheid. Ik heb niets met Acibadem te maken. Dat vooropgesteld.
Onlangs is er een symposium geweest over psychische stoornissen in multiculturele omgevingen.
Het feit is wel dat er meer taboe en stigmatisering heerst onder bepaalde culturen. We worden anders opgevoed. We krijgen andere normen en waarden mee.
Zelf ben ik in Nederland geboren en opgegroeid. En heb mijn eigen waarden en normen gecreëerd tussen de twee culturen. Nederlandse vriend, Nederlandse hulpverleners. Ik, persoonlijk, vind dit waardevol voor mensen die niet, zogenaamd "vernederlandst" zijn (ik ga mijn eigen gang, maar meesten niet) in de ogen van zijn/haar cultuur. Ook zij hebben recht op hulp en worden vaak door hun omgeving bestempeld als GEK. Het is denk ik niet de bedoeling dat het ziekenhuis acibadem alleen gaat werken, maar samen gaan werken. Dat hoop ik tenminste. Hoe dan ook, ieder Nederlander, van welke afkomst ook zal geholpen moeten worden. We moeten hier geen splitsing maken tussen Turks/Nederlands, maar om de juiste hulp voor mensen die het nodig hebben. Dit is de GGZ. Samenleven zonder Stigma!
Waarom weer in traditionele hokjes denken! Uiteraard moet de cliënt kunnen kiezen waar en van wie hij/zij de zorg wil krijgen, maar gaat om de kwaliteit van zorg en niet naar huidskleur /achtergrond, toch?
Ikzelf ben ook blij als er een Nederlandse arts of ziekenhuis in den vreemde is als ik op vakantie ben. Helaas heb je in dit geval weer het gevoel dat je belazerd wordt of gaat worden. Jammer is dat.
Prachtig. Dit is wat Nederland, als multiculturele land, nodig heeft. Zelf als Turkse vrouw ervaar ik zelf vaak onbegrip van hulpverleners omtrent mijn afkomst, de manier waarop ik opgevoed ben. Wat ik als normaal zag, is in het westerse cultuur geheel anders. Dit is zeker een grote aanwinst voor de GGZ. De stap om hulp te vragen zal hierdoor behoorlijk verlaagt worden voor allochtone cliënten.