De prognoses van de overheid gaan uit van nul procent toename van de arbeidsproductiviteit en een onveranderde groei van de zorgvraag. Uit berekeningen van het RIVM blijkt dat de groei van de zorgvraag kan meevallen doordat echtparen langer bij elkaar blijven en dus langer voor elkaar kunnen zorgen. Het beroep op ziekenhuiszorg tot 2020 zal dan niet met 1,2 procent per jaar stijgen, zoals eerdere ramingen stellen, maar met 1 procent.
Advies
Afgelopen juni bracht de commissie-Arbeidsparticipatie onder voorzitterschap van Peter Bakker het advies ‘Naar een toekomst die werkt’ uit. Daarin staat dat tot 2020 een half miljoen extra mensen in de zorg moet gaan werken. Het Centraal Planbureau (CPB) kwam eerder met de raming dat in 2040 ongeveer een op de zes mensen een baan in de zorg zal hebben tegen een op de tien nu.
Arbeidsproductiviteit
Volgens Esther Mot, tot voor kort hoofd van de groep gezondheidszorg bij het CPB, is de arbeidsproductiviteit moeilijk te meten. “Het CBS laat wel schommelingen, maar weinig vooruitgang zien in de afgelopen decennia. Prismant heeft op basis daarvan gerekend met nul procent toename van die arbeidsproductiviteit, en dan heb je natuurlijk veel mensen nodig.” Ze verwacht dat een dreigend tekort juist een prikkel zal zijn om efficiënter te werken. “Scenario’s worden gemaakt om mensen aan het denken te zetten.”
Knelpunten
Frank Cörvers, hoofdonderzoeker bij het Researchcentrum voor Onderwijs en Arbeidsmarkt (ROA) van de Universiteit Maastricht ziet de ontwikkelingen voor de arbeidsmarkt in de zorg niet erg somber in. Het ROA maakt schattingen over het aanbod van werknemers en kijkt niet verder dan vijf jaar vooruit. Voor de periode 2007-2012 liggen de grootste knelpunten in de sectoren techiek, industrie, transport en onderwijs. Hoogleraar economie van innovatie Alfred Kleinknecht van de TU Delft hekelt de politieke boodschap van de commissie- Bakker: “De obsessie (..) met participatie is ongetwijfeld goed calvinisme. Maar helaas, het is geen goede economie.” (Zorgvisie – Eric Bassant)
Lees ook:
na een werkzaam aandeel inde “zorg”ben ik inmiddels afhankelijk van zorg, o.a. huishoudelijke zorg.Ervaring met invulling van de toegewezen uren:
Matig tot slecht.
Zorgleverancier heeft te weinig
personeel.Zegt genoodzaakt te zijn om vooral alpha-krachten in dienst te nemen op grond van het gemeentelijk beleid: zo goedkoop mogelijk werken.
Hierdoor kan de instelling niet over voldoende en ook goed geschikte mensen beschikken voor uitvoering van de huishoudelijke activiteiten.
Niet alleen in de vakanties.M.n. ook aan voldoende vervanging bij ziekte werknemers ontbreekt het.
De bezuinigingen van 1,1 miljard op de AWBZ betekenen dat er zo’n 20.000 arbeidskrachten a 50.000 Euro op jaarbasis hun baan verliezen.
Die staan klaar om het “dreigende” tekort aan personeel op te lossen.
Het voorziene tekort aan personeel valt dan mee. Wrang.