Schijven vindt dat dokters zich nadrukkelijker moeten bemoeien met technologie in de zorg. ‘We moeten niet afgaan op hypes, maar goed bedenken wat ons te wachten staat en nieuwe technologie gedegen onderzoeken. Ik hoop dat ik daar zinnige dingen in kan betekenen. Ik wil meer duidelijkheid creëren in de chaos’, aldus Schijven in het NTvG. Zelf haalde ze in oktober 2013 de wereldpers met Google Glass een anti-refluxoperatie live te streamen naar YouTube, en naar de Google-bril van een collega-chirurg die ergens anders op een congres stond.
Meerwaarde
Google Glass kan allerlei informatie projecteren in het gezichtsveld van de drager. Philips en Accenture hebben bijvoorbeeld een app ontwikkeld die tijdens operaties de bloeddruk en de hartslag van de patiënt weergeeft. ‘Maar dit kan ook heel erg afleiden’, zegt Schijven. ‘Het is prachtig dat dit mogelijk is, maar als chirurg wil ik deze informatie niet continu in mijn gezichtsveld hebben. Wat ik wel zou willen is een ‘surgical radar’, die mij alleen een signaal geeft als de technologie op de OK uit de pas loopt, en die idealiter ook leert van mijn interpretatie van signalen. Dat is technisch mogelijk, alleen moet je dan als bedrijf wel samenwerken met iemand uit de zorg. Anders heb je gewoon een monitor in Google Glass en staat de technologie mij alleen maar in de weg.’
Meedenken
Artsen zouden volgens Schijven in een vroeg stadium mee moeten denken met ontwikkelaars om producten op de markt te brengen die echt nuttig kunnen zijn. ‘En daarom heb ik de WATCH-Society opgericht. Het is maar een klein clubje, maar ik denk veel liever samen met een paar dokters, verpleegkundigen en designers na over technologie, dan dat ik op een groot congres wordt uitgenodigd met mijn Google Glass-verhaal voor de ‘ooh’ en de ‘ahh’.’
Loombandjes
Voor artsen die huiverig zijn voor technologie heeft Schijven een heldere boodschap: ‘Blijf nadenken op de manier waarop je dat hebt geleerd en blijf kritisch, maar houd wel een open blik voor wat er allemaal mogelijk is. Vroeger werd op het schoolplein de ene week getold en de week daarna geknikkerd, en nu maakt iedereen loombandjes. Zo zal het ook in de zorg zijn, er zullen altijd ‘loombandjes’ op ons af blijven komen. Dat is heel erg leuk, maar het zou mooi zijn als we er samen gerechtvaardigde toepassingen voor kunnen vinden. En nogmaals, dat kost tijd, geld en onderzoek.’