Terwijl ik de kerstdagen snotterend en met een lading paracetamol doorkom, blijven de appjes en mailtjes over tekorten en ziekmeldingen maar binnenkomen. Het geeft onrust, ik kan zelf niets betekenen en ik ben al blij dat ik voldoende hersteld ben om de komende dagen met oud en nieuw te kunnen werken. Het riep bij mij de vraag op: wat is er veranderd het afgelopen jaar? Heeft de IZA de gewenste verbeteringen gebracht? Men is zo bezig met het verbeteren van de systemen en de kwaliteit ervan dat men vergeet dat de kwantiteit zeker nog belangrijker is.

Blij zijn met zzp’ers

Geeft de kritiek op zzp’ers en de maatregelen die men hierin wil nemen verbetering in de kwaliteit of in de kwantiteit? Natuurlijk, de zorg mag niet draaien op zzp’ers en het is niet goed als een verpleeghuis moet draaien op 30 tot 40 procent zzp’ers! Daar waar het 10 tot 15 procent is, geeft het wel een succes! Collega’s in loondienst moeten de zzp’ers kunnen ervaren als noodzakelijke hulp en er blij mee zijn.

Waar gaat het dan mis? Daar waar medewerkers in loondienst worden gedwongen om in tijden en diensten te werken die niet matchen met hun thuissituatie op dat moment. Daar waar niet op tijd werd gemanaged om werkdruk en regeldruk te beteugelen. 80 procent van de zorgverleners bestaat nog steeds uit vrouwen die ook goed voor hun gezin willen zorgen en die meer zouden kunnen werken als dat goed gecombineerd zou kunnen worden.

Waarom werd een zorgverlener zzp’er afgelopen jaren? Om meer geld te kunnen verdienen? Ik denk dat dat maar een klein percentage is, want er komt veel bij kijken. Je hebt de kosten van een onderneming natuurlijk ook, als je tenminste verstandig bent. Want pensioen en arbeidsongeschiktheid zijn belangrijk om goed te regelen. De meeste zorgverleners werden zzp’er om überhaupt te kunnen blijven werken in de zorg. Velen willen louter zorgen, de handen aan het bed zijn, zonder veel administratieve rompslomp.

Dan nog dit: Ziekenhuis zorgbestuurders klagen in de media dat ze zzp’ers in moeten huren die zo duur zijn, maar klopt dat wel? Eigen medewerkers kosten ook veel geld, zeker in deze periode van veel zieken en hoge werkdruk uitval.

Kostenbemiddeling

Ziekenhuizen investeren wel in kostenbemiddeling door contracten met zorgverzekeraars af te sluiten of met leveranciers, onlangs werd nog bekend dat een ziekenhuis 8 miljoen bespaarde door een deal van vier jaar met een zorgverzekeraar aan te gaan. Doe dit ook voor je personeel, sluit goede deals met de juiste bureaus. Maar vooral: investeer ook in je personeel.

Loonkloof

NVZ-voorzitter Ad Melkert gaf laatst ook aan in Zorgvisie ten aanzien van de loonkloof voor verpleegkundigen en verzorgenden; met de cao’s zijn flinke stappen gezet, maar volgens de laatste AWVN-berekeningen is het gat van 6 procent nog steeds niet gedicht. Dit zijn dingen waar aan gewerkt moet worden en niet aan het tegenwerken van de zogenaamde lastige zzp’er. In al de terminale thuiszorg-casussen waar ik als zzp’er de laatste maanden van het jaar gewerkt heb, waren er problemen met de financiering. Het is zo vervelend dat zorgverzekeraars de hand op de knip houden terwijl jouw patiënt zorg nodig heeft. Of dat je merkt dat families het niet meer trekken, maar de zzp‘er niet meer dan 12 uren kan komen.

Buiten de regels denken

Waarom kan men niet meedenken en kijken naar wat voor die situatie het beste is, waarom moet men altijd in boxen denken of in regeltjes? Waarom niet durven vertrouwen op de deskundigheid van de verpleegkundigen, de zorgverleners? De zorg moet niet zo ingericht worden dat straks alleen mensen die voldoende geld hebben zorg kunnen krijgen, of thuis kunnen sterven. Natuurlijk moeten we kritisch blijven en wellicht andere keuzes maken in de toekomst. Maar de zorg moet van ons allemaal blijven, ook in 2024!