Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties23

Harnas van papier beknot de ouderenzorg

Carla de Jong
Beleidmakers breken zich het hoofd over de kosten en de kwaliteit van de uitdijende ouderenzorg. De beheersmatige oplossingen die zij aanreiken, halen helaas vaak het hart uit de zorg en hebben ergerlijke bureaucratie tot gevolg.
Harnas van papier beknot de ouderenzorg

Hart, hoofd en handen: een gouden trio in de zorg. Die drie trek je het liefst niet uit elkaar. En juist dat gebeurt zo vaak in de intramurale ouderenzorg. Ongetwijfeld zijn deskundige rekenaars overtuigd van de economische voordelen van het opknippen van zorg. Taakdifferentiatie als panacee voor stijgende kosten. Maar het papieren voordeel leidt soms tot belachelijke arbeidscontracten; vooral de laaggeschoolde medewerkers worden ‘ingevlogen’ voor handwerk in de piekuren. Zij voelen zich nauwelijks deel van een team en lopen het risico afgestompt te raken. Maar ook hun collega’s die het hoofdwerk doen, lopen risico. Bij hen dreigt de scheiding tussen hoofd en hart.

Papieren mensen

Vandaag pak ik het zorgdossier van mijn moeder weer eens ter hand. Ik tel meer dan veertig tabbladen! Ik blader door ingewikkelde schema’s en tabellen. Het dossier duizelt me en ik kan me goed voorstellen dat het op haar verzorgers datzelfde effect heeft. Geen wonder dat zij vaak achter de computer zitten. De illusie van beheersbaarheid van kosten en kwaliteit leidt tot hogere wiskunde. Als je zo ingewikkeld moet rapporteren, raak je ‘ingezogen’ in systemen en vervreemd je van de personen om wie het gaat. Hoe kun je dan nog menselijke zorg verlenen?

Uiteindelijk vind ik de informatie waar ik naar zocht: de dag-tot-dagrapportage over hoe het met mijn moeder gaat. Hoe slaapt ze, hoe is haar stemming, heeft ze deelgenomen aan activiteiten en hoe vond ze dat? Eet ze goed?

Warme eenvoud

Hoe ingewikkeld is de zorg voor dementerenden? Heel erg ingewikkeld en doodeenvoudig. Mijn moeder is zwaar dementerend en heeft letterlijk overal hulp bij nodig, soi. Combineer dat met goede observatie en warmte en we zijn er. Een check op de kwaliteit van zorg is zeker belangrijk want ja, er zijn nog steeds excessen in de zorg aan de meest kwetsbaren. En natuurlijk is efficiency noodzakelijk. Maar georganiseerd papieren wantrouwen in de huidige omvang lost dat niet op, integendeel zelfs. Het is een harnas voor zowel managers als zorgverleners.

Er zijn andere manieren om de kwaliteit te toetsen. Maak het papierwerk eenvoudiger zodat verzorgers weer hun hoofd, hart en handen kunnen inzetten voor het directe menselijke contact. Daarmee heeft taakdifferentiatie in de huidige idiote vorm gelijk zijn langste tijd gehad. Minder administratiedruk geeft ook de leidinggevenden meer tijd voor hun primaire taak: motiveren en coachen van de zorgverleners. Als je arbeidstevredenheid, ziekteverzuim en overhead doorrekent, ben je vast nog goedkoper uit ook. Bovendien wordt werken in de ouderenzorg er een stuk aantrekkelijker op. Een win-winsituatie, zou ik zeggen.

Carla de Jong, schrijfster van romans en consultant in de gezondheidszorg.

www.carladejong.nl

23 REACTIES

  1. Lees alle reacties
  2. Open deuren, maar weer eens, en dat voor een consultant in de gezondheidszorg. Onder de kop “warme eenvoud” wordt ook al letterlijk aangegeven dat de zorg toch wel ingewikkeld is. Een goede observatie zal toch echt wel moeten worden geregistreerd en worden overgedragen aan teamleden. Het ias zo makkelijk scoren met dit soort teksten, waarin alles op 1 hoop wordt gegooid en de oplossing wordt gezocht in werken met het hart. Dat willen we allemaal, zelfs de zorgmanager.

  3. Nou ik werk al 42 jaar in de zorg mee en heb nog nooit zo weinig tijd gehad om te zorgen dan de laatste jaren en ben dus nu meer bezig met het bijhouden hoe er gezorgd moet worden (waar je eigenlijk geen tijd voor hebt)en op te schrijven wat je gedaan hebt. Je hebt dan net nog tijd om te wassen en te laten plassen en een snel hapje eten te geven en dan is de dag weer om. Aandacht geven hoort niet meer bij de zorg tegenwoordig. Dan zijn er van die mensen die dit ook allemaal nog normaal vinden tot….ze straks zelf in aanraking komen met zorg die ze nodig hebben, dan zullen ze denken wat hebben we al die mensen aan gedaan. Je kunt dan wel 25 jaar mee lopen in de zorg maar misschien wordt het tijd dat je dan eens mee werkt in plaats van mee loopt.

  4. Een medewerker in een dienst werkt 8 uur. Daar is echt geen 3,2 uur administratie, of zelfs 4,8 zoals een oudere pleeg reageerde. Geeft u eens een onderbouwing. We kunnen elkaar een hoop aanpraten. Plus, je kan praten met de client en invullen tegelijk. Loop 25 jaar mee in de zorg en ben nog nooit 40 tabbladen tegengekomen overigens.

  5. Verandering begint bij de basis én verandering begint bij hoe stevig individuele professionals in de zorg in de schoenen staan. Daarmee bedoel ik óók MT en middenkader. Ervaar je jezelf als willoos overgeleverd aan protocollen en adminstratieve vereisten of ga je zélf regisseren hoe jij en je collega’s daarmee omgaan?
    Dagelijks ervaren we in onze trainingen hoe ruimte voor hart voor de zorg er wel degelijk is, vanuit het eigen vermogen contact te maken en aandachtsvol te zijn. Vanuit stoppen met klagen en effectief met elkaar de hectiek organiseren. Vraagt zelfkennis en bewust bezig zijn met wat de ander beweegt,of dat nu een cliënt, famlielid of collega is.
    Niet makkelijk, dat klopt, wél een hoopvol perspectief!

  6. Jammer dat alles vanuit één kant wordt belicht. Bureaucratie maak je zelf. Maar ik hoop dat er wel besef is dat er op een duidelijke wijze wordt vastgelegd die zaken waarmee de kwaliteit rondom de cliënt wordt geborgd.
    Nog steeds zijn er talloze voorbeelden waar bij de overdracht niet de juiste en volledige informatie wordt overgedragen. Waar behandelaren van elkaar niet weten wat ze doen. Tegelijkertijd houden we ontwikkelingen tegen die alles efficiënter en makkelijker kunnen maken. Bijvoorbeeld één digitaal zorgdossier onder verantwoording van de cliënt. Zodat er (bv. bij mijn gehandicapte dochter) niet binnen elke instelling, elke behandelaar en elke financier een dossier moet worden aangelegd. Alleen hiermee zouden we de zorgkosten met zeker 50% kunnen terugbrengen. Nee vooral blijven klagen over de administratieve rompslomp zonder met goede ideeën te komen hoe we dit belangrijke probleem kunnen verhelpen.

  7. De oorzaak van deze bureaucratie ontbreekt.
    De directeur van de zorginstelling laat uitvoeren wat het Zorgkantoor voorschrijft.
    Het Zorgkantoor schrijft voor in opdracht van College voor Zorgverzekeringen (CVZ).
    CVZ handelt in opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (MinVWS).
    Ditzelfde MinVWS is nu bezig met experimenten regelarme zorg.
    Halveren van bovengenoemde organisaties kan een mooie besparing opleveren.
    Let op met uw stem bij de komende verkiezingen.

  8. Wat raar dat jij de rapportages moet lezen om te weten hoe het met je moeder gaat; wat haar stemming is, of ze eet, deelneemt aan activiteiten etc…
    Dat weet je toch gewoon van je moeder?
    Iedereen mag te aleen tijde zonder formulieren en rapportages moeders voor een wandelingetje meenemen en boterhammetje voor de moeders snijden. Maar gezien het feit dat niemand dat meer gratis doet moeten wij daar ca. 30 miljard! eurootjes aan salaris tegenaan gooien. En tja ieder bedrijf van die omvang kent formulieren om te kijken waar die eurootjes zijn ingestoken. Trouwens bij instellingen van 30 miljard omzet krijg je geen managers aan het werk voor een Balkenende salaris. Dus wees blij dat er uberhaupt mensen zijn die de chaos van de AWBZ voor een Balkenende salaris willen komen regelen. samengevat: doe het gratis uit naastenliefde voor je moeder; dan weet je ook meteen hoe het met haar gaat…, of doe het als een beroep met een salaris en zit dan niet te zeuren over formulieren en rapportages.

  9. Dit is toch uit het hart gegrepen. Ik raad iedereen, die bij directe zorg betrokken is, aan stel de cliënt/patiënt centraal doe het maximale voor je cliënt /patiënt en ruim alleen het laatste kwartier van je tijd in voor rapportage en administratie.
    Verandering begint bij de basis niet aan de top

  10. Wat een prachtig stuk, slaat de spijker op zijn kop. Als er meer vertrouwen in de competenties van de uitvoerenden zou zijn, kan een hoop papierwerk achterwege blijven. Er wordt steeds maar over kostenbeehersing gesproken en hoe die bereikt kan worden. Gewoon minder administratieve rompslomp, minder managers die dit allemaal bedenken zou al een stuk kosten schelen. Ik snap best dat protocollen nodig zijn, maar nu lijkt het erop alsof de mensen er voor de protocollen zjn, terwijl het andersom moet zijn. Ik hoop echt dat het komende kabinet hier iets aan gaat doen. Mensen die zorg nodig hebben zijn gebaat bij menselijke warmte en betrokkenheid en niet bij ingewikkelde termen op papier.

  11. Onlangs heb ik een week in het ziekenhuis gelegen. Op dezelfde afdeling als waar mijn vrouw vijf jaar geleden heeft gelegen. EEN METAMORFOSE. Vijf jaar geleden ergerde ik me kapot aan de tijd die men kwijt was om de blauwe boeken bij de houden, waar zelden in werd gekeken en DAGELIJKS veel ONNODIGE informatie werd opgetekend. Die zeer enkele keren dat ik daar met de hoofdverzorgster om een bepaalde reden in moest kijken, kreeg ik tot drie keer de uitlating: “O, dan heeft men het niet goed opgeschreven”, of “men heeft een gedeelte vergeten” of “dit slaat helemaal niet op uw vrouw, dat staat in het verkeerde boek”. Nu, vijf jaar later , heeft men de “ijzeren zuster”. Op de afdeling staan her en der verspreid wagentjes met allerlei apparaten en een laptop. Constateert wie dan ook iets dan schuift met het wagentje erbij en leest of noteert iets op de laptop. Bloeddrukmeters, verband en noem maar op heeft de ijzeren zuster bij zich. De visite, is een verademing; hoe gedegen, verantwoord, snel en duidelijk die verloopt. Toen ik weer mocht lopen zag ik dat de blauwe boeken weg waren. Geen verrassing voor mij, want had men toen geen tijd voor een opbeurend woord, een arm om mijn vrouw, nu is dat een verademing. Nu heeft men tijd voor de zinnen: “Heb u goed geslapen”, “Hebt u zich al gewassen of wilt u geholpen worden”, “Hebt u al gegeten en genoeg”, “Ik zie (op de ijzeren zuster) dat u vandaag een CT-scan krijgt, ik zal bellen dat ze u halen” en ga zo maar door. Mijn vrouw lag in het verpleegtehuis. Daar is het nog als vijf jaar geleden en er is meer bijgekomen. 40% of meer administratief en OVERDRAGEN. In het verpleegtehuis staat men voor de keuze “IJzeren zuster” of doorgaan. Doorgaan heeft geweldige nadelen voor de patiënt. Uit kostenoverwegingen (en salaris van de top) gaat men op de oude voet door. De “beheersbare oplossingen (IJzeren zuster)” van Carla de Jong halen helemaal niet het hart uit de zorg; NEE, ze brengen die juist terug ; Nu heeft men tijd voor de zinnen: “Heb u goed geslapen”, “Hebt u zich al gewassen of wilt u geholpen worden”, “Hebt u al gegeten en genoeg”, “Ik zie (op de ijzeren zuster) dat u vandaag een CT-scan krijgt, ik zal bellen dat ze u halen” en ga zo maar door. , Juist in de intramurale ouderenzorg zou de ijzeren zuster-oplossing, in tegenstelling tot wat Carla de Jong beweert, een regelrechte zegen zijn. De automatisering moet veel en veel nadrukkelijker in de zorg komen. Het geeft de verpleging VEEL EN VEEL MEER TIJD VOOR DE PATIENT, VEEL MEER HART VOOR DE PATIENT. Die automatisering heeft de Jong op de afdeling van haar moeder heel hard nodig. Ik had ook vijf jaar een echtgenote op soortgelijke afdeling.
    Bovenstaand verhaal en het verhaal van de Jong kan dus in een zin opgeschreven worden. Gebruik de automatisering om de noodzakelijke gegevens met betrekking tot de arts, verpleging, patiënt en familie VOOR DIEZELFDE GROEP snel vast te leggen en te kunnen raadplegen. Een zegen voor deze groep en vooral de patiënt want daardoor komt het hart terug in de zorg. IK HEB HET ONLANGS MOGEN ERVAREN en op de afdeling van mijn vrouw is het nog steeds EEN RAMP. ((Mevr de Jong, Komrij zei het al: “ik heb geen tijd om een korte brief te schrijven”. Dan ga je zinnen gebruiken met de volledig onnodige termen: taakdifferentiatie, panacee, opknippen van zorg, ingezogen in het systeem en hart uit de zorg).

  12. Helemaal mee eens, we moeten zo veel formulieren invullen en dan niet een keer maar soms dubbel en dan ook nog om de paar maanden weer hetzelfde en elke keer weer is er iets veranderd en moet het weer opnieuw, ik voel me soms net een kantoormedewerker in plaats van ziekenverzorgende. Maar dit alles gaat ten koste van de goede zorg want er gaat veel te veel tijd inzitten. Hopelijk komt er een kabinet die dit gaat veranderen want met een kast vol papier kun je geen zorg verlenen. De zorg wordt niet beter door wat er op papier staat maar door wat er voor de klant/bewoner gedaan wordt.

  13. Ik ben nu de oudste medewerkende op onze afdeling, 59 jaar.
    Ik vind dat warme zorg het allerbelangrijkste is voor onze demente bewoners.Ik vind de administratie veel te veel tijd kosten. Ik ga liever met mooi weer naar buiten met een bewoner maar heb daar nu geen tijd voor.De zorg is erg verandert ten opzichte van vroeger, Alles moet volgens de protocollen uitgevoerd .Het menselijke aspect is een ondergeschoven kindje geworden, Als de dossiers maar op orde zijn ,dat vind men tegenwoordig belangrijker dan het welzijn van de bewoner.

  14. Goed betoog! Maar praat hierover eens met NZ, NZa, IGZ, DICA, NZi, NPCF, SIN-NL, NMa, VWS, etc! Het zijn deze Kafkaiaanse gedrochten die er voor zorgen dat ik van mijn leidinggevenden met al die formulieren aan de gang moet. Hierdoor nauwelijks tijd voor liefdevolle zorg.

  15. Toen ik 30 jaar geleden begon te werken in de gezondheidszorg , besteedde ik 95% van mijn tijd aan directe patientgebonden zorg en 5% aan administratiie. Nu, aan het eind van mijn carriere,besteedt ik 40% van mijn werktijd aan directe zorg en 60% aan administratie.
    30 Jaar geleden waren er nauwelijks managers, staffunctionarissen e.d. Nu zijn er vele, en die houden je nogal van je werk ( liefdevolle, empathische zorg )af en richten de focus van je werk op protocollen, EPD’s, administratie, vergaderen e.d. Als ik dat leuk had gevonden was ik geen hulpverlener geworden.

  16. Is Carla soms timmerman ?? Weer eens de spijker op de kop getikt!! Helaas hebben burocraten de macht en die willen niet werkeloos worden.De Zorg is te vergelijken met het nederlands voetbalelftal: veel primadonna`s,maar geen samenhang en bezieling en dus het bekende flutresultaat. Van Gaal op vws ?? Kan hij nu letterlijk hoog van de toren blazen!!

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.