Met smart heeft de zorgsector gewacht op een politieke doorbraak in de winstuitkeringsimpasse. Ministers Bruins en De Jonge en staatssecretaris Blokhuis van VWS zonden hun kamerbrief over winstuitkering in de zorg aan de Tweede Kamer. Het bleek een doorbraak in de vorm van een drastische koerswijziging.

Samenwerking tussen ziekenhuizen wordt met een verkeerde blik beoordeeld; volgens de Autoriteit Consument en Markt (ACM) kan samenwerking de concurrentie beperken en moeten ziekenhuizen de voordelen ervan bewijzen. Er is echter nauwelijks aandacht voor de vraag of er überhaupt sprake is van concurrentie. Bewijs hiervoor blijkt flinterdun en fundamentele aspecten van de marktdynamiek blijven onderbelicht.

Mooi. Iedereen is het erover eens hoe de zorg in de regio eruit moet zien: kwalitatief goed én beschikbaar. Dit blijkt uit recente symposia, blogs en artikelen over dit onderwerp en de vele adviesrapporten die over dit onderwerp zijn gepubliceerd. Als dat zo is, wat rest ons dan nog?

In Vlaanderen is er de persoonsvolgende financiering voor inwoners met een lichamelijke of verstandelijke beperking. Guus Schrijvers was onlangs aanwezig bij de evaluatie hiervan en geeft in dit blog twee lessen mee die voor Nederland interessant zijn.

Zorgprofessionals voelen zich vaak genoodzaakt om te kiezen voor het zzp-schap als alternatief op een dienstverband binnen een zorgorganisatie. Hoe zorgen we ervoor dat zzp-schap een weloverwogen keuze wordt en hoe voorkomen we de vlucht uit het dienstverband?

Mijn huisarts werkt met een gezondheidsapp van een zekere leverancier voor mijn telefoon. Via die app kan ik een afspraak maken, ik kan een vraag stellen aan de huisarts en ik kan een herhaalrecept aanvragen. Prachtig toch?

Een vakgroep van minder dan zes specialisten is niet in staat om dag in dag uit alle diensten buiten kantoortijden te draaien. Dat gaat fout binnen de komende vijf jaren.

Als het budget van aanbieders van wijkverpleging op is, verwijzen ze cliënten naar andere aanbieders. Maar daar schieten cliënten niet veel mee op, omdat de meeste ook geen geld en personeel beschikbaar hebben. Dat betekent in de praktijk dat zorgaanbieders cliënten aan de lijn houden, stelt Bart Kiers, senior redacteur Zorgvisie.