Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties9

Preventie is niet betuttelend

Bart Kiers schrijft zowel over cure als care. Zijn aandachtsvelden zijn de ziekenhuizen, medisch specialisten, ouderenzorg en ggz.
Bent u bereid de helft van uw inkomen te besteden aan de kosten voor de zorg voor anderen? Dat gaat in 2040 gebeuren als het kabinetsbeleid ongewijzigd wordt voortgezet, heeft het Centraal Planbureau (CPB) becijferd in de Trendanalyse zorg.
Preventie is niet betuttelend

Wist u trouwens dat u nu al een kwart van uw inkomen besteedt aan de zorg voor de zieke en oude medemens? Waar houdt uw solidariteit op? Het CPB maakt duidelijk dat we de financiering van de zorg simpelweg niet vol kunnen houden op de manier zoals we dat nu doen. Iedereen die solidariteit een warm hart toedraagt, zou moeten nadenken hoe die te handhaven is.

Onnodige ziekenhuiskosten

Dat burgers meer zelf moeten gaan betalen voor zorg, lijkt onvermijdelijk. Een groter kostenbewustzijn zal helpen de zorgconsumptie af te remmen. Veel winst valt ook te halen uit de organisatie van de zorg. Ongeveer een kwart van de kosten van de ziekenhuiszorg komt voor rekening van patiënten die eigenlijk geen lichamelijke maar geestelijke problemen hebben. Het duurt echter gemiddeld vijf jaar voordat die diagnose wordt gesteld. In de tussentijd maken ze voor duizenden euro’s aan onnodige zorgkosten. Een goede samenwerking tussen psychiaters en medisch specialisten kan veel ellende en kosten besparen.

Preventie en solidariteit

Met meer investeren in preventie valt ook een wereld te winnen. Het draagvlak voor solidariteit kalft af als het gaat om roekeloos gedrag of een ongezonde levensstijl. Een steeds groot deel van de bevolking vindt dat zware rokers en drinkers maar een hogere zorgpremie moeten betalen, constateerde het CBS onlangs.

Preventie is overheidstaak

Maar minister Schippers vindt preventie de eigen verantwoordelijkheid van mensen. In dit verband is het aardig om een uitspraak van Floris Sanders te memoreren. De oud-voorzitter van de RVZ zei in 2006: “Als eigen verantwoordelijkheid in toenemende wordt mate opgevat als een ongeclausuleerde individuele vrijheid, waarvan men de rekening bij het collectief van de samenleving kan indienen, moet de overheid niet bang zijn om meer sturend op te treden”. Preventie is een overheidstaak. Daar is niets betuttelends aan. (Zorgvisie – Bart Kiers)

Lees ook:

CPB: grenzen solidariteit in zicht

CPB Trendanalyse zorg

De Jager: ‘Duurdere zorg grootste financiële probleem”

Burger ontevreden over verdeling zorgbudget

GGD: ‘Snijden in preventie kost miljoenen

9 REACTIES

  1. De overheid heeft met recente voorbeelden als de aanpak van de PGB problematiek niet laten zien de aangewezen regisseur te zijn om een effectief en maatschappelijk breed gedragen preventiebeleid te realiseren.Dat moet misschien ook niet verwacht worden omdat ideologische motieven van regeringen en bewindspersonen vaak teveel gericht blijven op korte termijn effecten op macro-economisch gebied .De overheid zou zich uitsluitende moeten richten op het realiseren van de juiste randvoorwaarden en kaders waarbinnen alle direct betrokkenen in de samenleving samen overeenkomen op welke wijze preventie in de dagelijkse praktijk er uit zou moeten zien.En wat de gewenste veranderingen en resultaten zouden moeten zijn.

  2. Lees alle reacties
  3. @ Bart. Lees het persbericht van het CPB eens opnieuw en je zult zien dat de Nederlander nu 13% van zijn inkomen uitgeeft aan zorg en dat percentage zal stijgen tot 19-31% bij ongewijzigd beleid. OK de modale gezinnen betalen wat meer, maar zij betalen weer wat minder voor defensie en onderwijs. Wie wat betaalt is irrelevant, het gaat om de koopkrachtverschillen nadat alle belastingen en sociale premies eraf zijn. Ook jouw lezing van de uitspraak van Floris Sanders zou ik liever niet aan hem voorleggen. Floris is juist een groot voorstander van het verantwoordelijk houden van de burger voor zijn gedrag. Hij had er altijd moeilijk mee dat mensen die roken voor de samenleving juist goedkoop zijn.

  4. @ Bart. Lees het persbericht van het CPB eens opnieuw en je zult zien dat de Nederlander nu 13% van zijn inkomen uitgeeft aan zorg en dat percentage zal stijgen tot 19-31% bij ongewijzigd beleid. OK de modale gezinnen betalen wat meer, maar zij betalen weer wat minder voor defensie en onderwijs. Wie wat betaalt is irrelevant, het gaat om de koopkrachtverschillen nadat alle belastingen en sociale premies eraf zijn. Ook jouw lezing van de uitspraak van Floris Sanders zou ik liever niet aan hem voorleggen. Floris is juist een groot voorstander van het verantwoordelijk houden van de burger voor zijn gedrag. Hij had er altijd moeilijk mee dat mensen die roken voor de samenleving juist goedkoop zijn.

  5. Gezondheid krijgen en behouden gaat volgens biologische principes. We hebben in een eeuw veel “bijgeleerd” om aan de oplossingskant van aandoeningen, die niet onder de zo gewenste gezondheid vallen, slagen te slaan.
    We hebben in die eeuw bijna alles afgeleerd, wat tot preventie van zeer veel ongezondheid, in de negentiende eeuw door artsen in Europa (Rijnland)zeer goed is uitgezocht en omschreven. Als je de discipline verliest om dit van hoog tot laag, geleerd of dom, arm of rijk in het denk- en en doesysteem van mensen te houden, dan gaan we met zijn allen de bietenbrug op. Preventie als breed cultureel denk en doesysteem is geen betutteling, maar moet door Overheid met ouderlijk gezag weer telkens weer ingebracht worden. Iedere overheid moet de biologische principes die tot voorkomen van de huidige overload aan Zivilizationskrankheiten kunnen leiden, weer boven de hang naar medische technologie brengen. Het Amerikaanse denk-en doemodel pakt na vijftig jaar toepassen falikant verkeerd uit. Daar zit namelijk geen spat biologisch denken in.
    Onze kinderen worden echt geen 100, zoals gezegd door enthousiaste geleerden, die de maakbaarheid bij problemen in de volwassenheid als heilig zien en de duurzaamheid van een gezond, gedisciplineerd biologisch opgevoed kind, niet zien.Het zitdrama bij kinderen, wat hen een weinig duurzaam onderstel bezorgt, zodat de zorkosten al in de jeugd de pan uitstijgen.
    Marsepein mag, maar liefst alleen met Sinterklaas. Zitten mag, maar liefst niet verkeerd en te lang. Benen zijn er om gebruikt te worden. Als men in Den Haag snel begint met staand vergaderen, leren ze de biologische principes zelf het eerst weer aan. En artsen mogen zich wel eens achter de oren gaan krabbelen, waar hun in hun eed beloofde zorg voor Preventie is gebleven.Er zal door ieder weer pepernoten ingeleverd moeten worden om tot een betere verdeling te komen.

  6. De oorzaak van de kostenexplosie ligt in het feit dat wij ooit ‘ziekteverzorging’, ‘zorg’ zijn gaan noemen. Daarmme is het een contaire begrip geworden waar zowel een bypass operatie als een scootmobiel onder is komen te vallen. Ouderdom zijn wij dus ook als ziekte gaan zien, evenals opvoedproblemen, gedragsproblemen etc. etc. Tja als wij iedere negatieve afwijking van de norm; fysiek als een profvoetballer en mentaal als een nobelprijwinnaar, een probleem voor de ;zorg; en dus de maatschappij, gaan zien, dan wordt het erg duur! Dus weer terug naar de tekentafel. De essentie van het verhaal; het verhelpen of ledigen van ziekte. Daarbij hoort dat de patient ook de diagnose kan horen: Nee u bent NIET ziek, met u is niets mis. Ook preventie is geen ziekte en, behalve goede voorlichting, hoort dit niet onder de zorgkosten. Ook al zou niet geboren worden een hoop potentiele zorgkosten kunnen voorkomen..

  7. De solidariteit kan alleen gehandhaafd blijven, wanneer er ook heldere grenzen getrokken worden. De politiek moeilijke keuzen moeten niet bij de artsen gelegd worden.En steeds opschroeven van kwaliteitseisen en veiligheidsnormen kost kapitalen .We moeten eens berekenen wat al dat controleren kost!Verder moet die solidariteit in 2040 komen van de jongeren die dan voor meer dan de helft uit vijfde generatie allochtonen bestaat. Hopelijk voelt men zich dan zo verbonden met onze maatschappij
    dat dit geen issue zal zijn??

  8. preventie moet en is een zaak van ons allen. aan de overheid is vooral de taak ons goed te informeren over de risico’s van onze leefstijl voor ons verdere leven. deels moet dat al tijdens het onderwijs, waar gezonde gewoontes met argumenten onderbouwd moeten worden en ongezonde afgeraden. en daarnaast moet de overheid osn namens onszelf en alle anderen in bescherming nemen tegen de gevolgen van ongezonde gewoonten van anderen en de risico’s die de natuurlijk en de menselijke activiteiten met zich mee brengen.
    zelf moeten we primair zorgen voor een gezonde leefstijl en risico’s beperken. vermijden kan niet altijd, dus moeten we leren er mee om te gaan.
    een van de risico’s is, dat we buiten onze schuld worden getroffen door een ernstige kwaal, ziekte of handicap. en dat we daardoor zijn aangewezen op ingrijpende en/of langdurige zorg, waarvan de kosten onze eigen middelen te boven gaan. daarvoor verzekeren we ons. maar dat kan alleen als we iemand – een verzekeraar – bereid vinden het risico over te nemen. en die zal dat alleen doen wanneer hij er aan kan verdienen, doordat hij meer premie kan innnen dan hij aan werkelijke kosten hoeft te betalen. en dat kan alleen als dat de meeste premiebetalers geen beroep op hem hoeven te doen. dat kan alleen als ze gezond blijven. de verzekeraars (en dat gaat zowel op voor de zorg als voor de pensioenen) verdienen aan de premiebetalers die doodgaan voordat ze een beroep op hun verzekering (hoeven te) doen. we hopen allemaal lang te leven, maar hebben daarvoor alleen de middelen als anderen niet (al te) lang leven.
    er zijn echter risico’s die zo groot zijn (ofwel in voorkomen ofwel qua kosten) dat er voor verzekeraars geen winst op te behalen is. de gevolgen van die risico’s worden tot nu toe gedragen door de gemeenschap (de verzorgingsstaat). we moeten onze bijdrage aan die staat (onze afdracht aan belastingen etc.) dan ook eigenlijk deels zien als een verzekeringspremie voor de gevolgen van die risico’s.
    het beleid van het huidige kabinet lijkt dit gegeven te ontkennen en houdt ons voor, dat we goedkoper uit zijn als we zelf de uitgaven voor de niet-verzekerbare risico’s dragen; en het bezuinigt alvast op de AWBZ, de WMO en andere sociale wetten. het zou er beter aan doen uit te leggen dat de belastingbetaler uit (eigen)belang bijdraagt aan de financiering van de onverzekerbare zorg, veel meer dan uit solidariteit met degenen die nu dergelijke zorg nodig hebben.

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.