Hoe kwamen jullie tot het event dat het uiteindelijk is geworden?
Albers: “We besloten om het een event te noemen omdat het vanaf het begin de ambitie was om een echt interactieve, probleemoplossende en samenwerkende bijeenkomst te bieden. Met de covid-19-pandemie werd dat doel een extra uitdaging omdat we de activiteiten, oorspronkelijk gepland voor face-to-face in Rotterdam, moesten omzetten naar een online format.”
Goense: “We hebben een eventmanager ingehuurd die gespecialiseerd is in het plannen van online evenementen om de EIE2021 zo interactief en professioneel mogelijk te maken. We zullen het live uitzenden, alle sprekers en deelnemers aanmoedigen om actief te zijn, met elkaar in dialoog te gaan, en hun ‘avatar’ te gebruiken. Dat is een klein icoon van jezelf. Hiermee kunnen deelnemers met elkaar in contact komen en elkaar ontmoeten in de lounge voor een praatje. Ook worden alle sessies opgenomen, zodat bezoekers toegang hebben tot al het materiaal, zelfs als het event is afgelopen. Dat is een duidelijk voordeel ten opzichte van een fysieke bijeenkomst, waar het gewoon onmogelijk is om alle sessies bij te wonen.”
Albers: “Ik ben ook blij om te zien dat wat begon met een beslissing die werd genomen tijdens een rondetafelgesprek op de Nordic Implementation Conference in 2018 nu eindelijk werkelijkheid wordt. Toen waren de verschillende Europese implementatienetwerken het erover eens dat het tijd was om een echt Europese implementatieconferentie te organiseren. De toen vrij informele Netherlands Implementation Collaborative (NIC) toonde meteen interesse om voorop te lopen bij de organisatie van het event. Enkele van haar leden vormen nu de programmacommissie EIE2021.”
Waarom kozen jullie voor de titel Crossing Borders, Overcoming Boundaries?
Albers: “We kozen voor dit thema omdat veel verschillende grenzen de huidige kennis van implementatie beïnvloeden. Er is natuurlijk de grens tussen weten en doen, de grens tussen onderzoek en praktijk. Dan zijn er grenzen tussen sectoren die bij implementatie aan bod komen – gezondheid, sociaal welzijn, onderwijs of internationale ontwikkeling – en die tussen disciplines. Implementatie is echt multidisciplinair in het gebruik en verbinden van organisatietheorie, gedragswetenschappen, politicologie of sociologie.
Natuurlijk zijn er ook de grenzen tussen landen in Europa, die verschillende culturen vertegenwoordigen, sociale zekerheidsstelsels of verschillende arbeidsmarktstructuren. Op die manier is Europa een interessante regio om onderzoek te doen naar en te leren over implementatie, omdat contexten variëren en kunnen leiden tot verschillende implementatiekennis en leren. Er kunnen ook verschillende onderzoekstradities spelen – sociale wetenschappen, antropologie, politieke wetenschappen of sociologie, met een grotere invloed op implementatiedebatten dan elders. Dat alles is buitengewoon interessant om te ontdekken.”
Goense: “Ik denk dat het EIE2021 ook een kans biedt om na te denken over hoe we de Europese implementatiewetenschap en -praktijk verder kunnen promoten. Nederland, het VK en enkele van de Scandinavische landen zijn al duidelijk aanwezig in het veld. Het is de komende jaren belangrijk om ook dieper inzicht te krijgen in wat er in andere Europese landen speelt, zoals bijvoorbeeld Frankrijk, Portugal, Slowakije of Polen.
Een ander belangrijk moment tijdens EIE2021 zal een sessie zijn die gezamenlijk wordt georganiseerd door verschillende Europese implementatienetwerken. Het zal zich richten op implementatieonderwijs en opleidingsmogelijkheden voor verschillende professionals in verschillende Europese landen. Het doel is om meer na te denken over het opbouwen van deze capaciteiten in Europa, om een beter begrip te creëren van de implementatiekennis- en vaardigheidsbehoeften van gezondheidswerkers en hoe ze die kunnen integreren in hun basisopleiding. Dit is gekoppeld aan een andere sessie, een symposium, gepland voor dag één, gericht op de vereiste competenties bij het verlenen van implementatieondersteuning, wat een andere manier is om implementatiecapaciteit op te bouwen. Daar willen we heel graag aan bijdragen: het opbouwen van implementatiecapaciteit in Europa – in onderzoek, in de praktijk en in beleid.”
Wat is volgens jullie een andere belangrijke uitdaging op het gebied van implementatie?
Albers: “Laat ik beginnen met de prestaties tot nu toe. Sinds we in 2011 de eerste Global Implementation Conference in Washington hebben gehouden, is er veel gebeurd. De inhoud van de conferentie focuste toen nog sterk op interventies: “het wat”, waarbij implementatie “het extra ingrediënt” was. Dat is totaal veranderd.
Nu, tien jaar later, houden we een heus implementatie-event, waarbij “het hoe” de focus is en interventies minder belangrijk zijn. Implementatie heeft zich ontwikkeld, het is een aparte discipline met zijn eigen kennis, zijn eigen reeks resultaten enz. De uitdaging is nu om dit werk voort te zetten en geavanceerder te worden en tegelijkertijd relevant te zijn. Ik denk dat een goede sessie voor mensen die geïnteresseerd zijn in deze vragen die is over Current Frontiers in Implementation Science. Daarin zullen sprekers dieper ingaan op het ontwerp van de implementatie strategieën, de-implementatie, de rol van context en het meten van uitkomsten.”
Goense: “Ik zou hier willen toevoegen: we moeten oppassen dat we niet ons eigen implementatieprobleem creëren. Dat is ook een uitdaging. Om effectieve strategieën te ontwikkelen om het gebruik van implementatiekennis te stimuleren en om de snellere dynamiek die de praktijk kenmerkt te verzoenen met het meer reflectieve tempo van de wetenschap.”
Kunnen jullie een paar andere EIE2021-hoogtepunten noemen waar je naar uitkijkt?
Albers: “Ik ben erg blij met onze activiteiten voor ‘early career implementatie professionals’ of ECIP – jonge implementatieprofessionals die actief zijn in de wetenschap of praktijk. We willen dat ze elkaar ontmoeten en we hebben ze uitgenodigd om te solliciteren voor een speciale early career keynote spot. We beoordelen momenteel de aanvragen daarvoor. Het is geweldig om te zien dat er in Europa veel meer promovendi in implementatiewetenschappen zijn dan in het verleden. En natuurlijk ook meer postdocs en professoren in implementatiewetenschappen.”
Goense: “Ik vind ook dat we geweldige keynote sprekers hebben gekozen: Jet Bussemaker is natuurlijk een aanwinst! Haar combinatie van ervaring uit een politieke carrière en een wetenschappelijke carrière is uniek en we kijken uit naar haar bijdrage. Erik Gerritsen, de secretaris-generaal van het ministerie van VWS, is ook interessant, zeker voor een Nederlands publiek. Hij wil graag ‘implementatie implementeren’ in ons land. Dan is er Paul Iske en zijn vernieuwende boodschap over leren van mislukkingen. Dat is enorm belangrijk voor alle implementatieprofessionals.”
Albers: “En David Chambers, zeker. Hij is absoluut een “baken van licht” in de implementatiewetenschap en heeft ons veel dingen geleerd – onder andere een meer dynamisch begrip van hoe om te gaan met constante veranderingen bij implementatie – dus ik kijk erg uit naar zijn keynote.”
Bianca Albers en Pauline Goense nodigen iedereen met interesse in implementatietheorie, onderzoek en praktijk uit om deel te nemen aan de EIE2021 op 27 en 28 mei. Het volledige programma is hier te bekijken.
Door Barbara van der Linden en Peter van Splunteren, redactie KiZ
Bianca Albers werkt als Associate Director bij het Centre for Evidence and Implementation, een internationale intermediaire organisatie met vestigingen in het Verenigd Koninkrijk, Australië en Singapore. CEI werkt samen met onderzoekers, beleidsmakers en leiders van organisaties en stichtingen over de hele wereld om de implementatie van evidence in de praktijk en het beleid te verbeteren. Ze voeren programma’s en diensten uit op het gebied van sociale zorg en welzijn om positieve resultaten voor kinderen, gezinnen en gemeenschappen te bereiken. Albers is medeoprichter en voormalig voorzitter van de European Implementation Collaborative (EIC).
Pauline Goense is stafmedewerker Implementatie bij ZonMw. ZonMw stimuleert gezondheidsonderzoek en zorginnovatie in de hele kennisketen van fundamenteel onderzoek tot implementatie. Met verschillende subsidieprogramma’s stimuleert en financiert ZonMw ontwikkeling en praktijktoepassing op het gebied van preventie, zorg en gezondheid. Goense was ook bestuurslid van de EIC van 2015-2020.
