Zestien zorgpartijen presenteren op 20 maart hun ‘Agenda voor de zorg’ aan de politiek en samenleving. Hun motto is: ‘investeren in vernieuwende zorg’.
Artikel bewaren
U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan
Login of Maak een account aan
Zestien zorgpartijen presenteren op 20 maart hun ‘Agenda voor de zorg’ aan de politiek en samenleving. Hun motto is: ‘investeren in vernieuwende zorg’.
Investeren
Onafhankelijk voorzitter Alexander Rinnooy Kan, ‘niet beschikbaar voor een ministerspost’, licht het nieuws toe. ‘Het grote manco van de afgelopen jaren is dat er heel veel aandacht was voor kosten en maar weinig ruimte om actief te vernieuwen, terwijl dat laatste juist is wat de zorg nodig heeft.’ Rinnooy Kan legt uit er veel te besparen valt op administratie, toezicht en andere vormen van regulering. Nieuwe technologieën kunnen uiteindelijk kostenbesparend werken, maar dat terrein moet eerst
Prima wanneer partijen met elkaar praten en elkaar hun beleid presenteren. Denk wel dat een samenhangend en onafhankelijk kwaliteitsschema helpt om steeds van het belang van de klant en de samenleving te blijven uitgaan. Zowel qua initiele opzet als qua monitoring op uitkomst; wat wordt / heeft het geïntegreerde beleid de burger/verzekerde/client nu eigenlijk beoogd en opgeleverd? Zodat we niet weer op grote schaal aan het polderen gaan met het belang van de agenda's van de partijen voorop. Het Improvement Model is een landelijk erkend en geaccrediteerd kwaliteitskader dat zijn ijkpunt heeft in de mate waarin partijen of een organisatie de klantbelofte weet te realiseren en wat het heeft opgeleverd (effectiviteit, toegevoegde waarde en rendement). Dit model zou het initiatief in de beoogde uitvoering stevigheid en geloofwaardigheid bieden.
"Zorgpartijen" lijken wel wasmiddelfabrikanten, die samenspannen. De huisvrouwen hebben het vertrouwen verloren en vragen naar groene zeep. Ieder jaar werden producten "vernieuwd" en "verbeterd" met veel bombarie in reclames gestopt. "Zorgpartijen" zijn groepen managers, die geen van allen uitgaan of kennis hebben van geneeskundige principes. Artsen, die de samenhang van, maar ook het verschil tussen de Gezondheidsleer (DE preventiebijbel) en de Ziekteleer (miljarden slurpend monster) kennen lijken niet meer aan boord. Hypergespecialiseerde artsen ( geen dokters) laten zich door farma- en medische industrie opjagen met telkens verbeterde en innovatieve producten. Aandeelhouders bij farma net als bij wasmidellenfabrikanten bepalen de toekomst. Aan de zieke mens verdient de maatschappij niets, van Boxel en Vermeend meenden ooit van wel. Preventie is makkelijk en goedkoop, als artsen en wetenschappers zich weer op de Gezondheidsleer gaan richten. Je moet tijdig wassen of de vuile was ook geen weken of maanden laten liggen. Vlg. het RIVM is de leefstijl van de jeugd: sedentair, hangend, gebogen, ontdaan van vrij spel en niet gecompenseerd met "ouderwetse" gymnastiek de “vuilmaker”. Als het nieuwe kabinet zich niet op losgelaten primaire overheidstaken in de preventie bekeerd ( em.prof Doeke Post) , blijft het vertrouwen van de huisvrouw/ moeder in de fabrikant/ "zorgpartij" beschadigd.