Als voorbeeld noemt NRC op basis van gesprekken met professionals de gemeente Utrecht, waar het geld op is. De gemeente liet behandelaars in september weten dat ze extra budget kregen om er toch voor te zorgen dat elk kind de juiste hulp ontvangt. Dat extra budget krijgen de behandelaars op voorwaarde dat de intakegesprekken met alle nieuwe cliënten in principe samen met een medewerker van het wijkteam worden gevoerd. Op die manier kunnen wijkteam en ggz versneld van elkaar leren, stelt de gemeente.
Voorbeelden van jeugdpsychiaters
Behandelaren in de jeugd-ggz zien dit plan echter niet zitten, blijkt uit het verslag van de krant. Ze noemen ook voorbeelden van gemeenten die van elk kind het behandelplan dat de psychiater heeft gemaakt willen inzien en gevallen waarbij een wijkteammedewerker langsgaat bij de ouders van een cliënt om te vragen of hun kind echt een langere behandeling nodig heeft. Dat leidt ertoe dat gemeenten beslissen wie er wordt doorverwezen, terwijl ze tegelijkertijd van het Rijk de opdracht hebben gekregen om minder kinderen door te verwijzen naar de specialistische hulpverlening.
Reactie gemeenten
De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) noemt het in de krant logisch dat er spanning is tussen de behandelaars en de gemeenten. ‘Gemeenten en hun wijkteams worden geacht veel meer met specialisten samen te werken. Samenwerking is in zekere zin heiliger dan de autonomie van de specialist. Alleen samen kun je ontdekken: benader je het kind integraal of behandel je het snel?’
Dossier geestelijke gezondheidszorg Dossier met nieuws, opinie en achtergrond over de geestelijke gezondheidszorg (ggz). De artikelen gaan onder andere over de diverse zorgorganisaties, beddenreductie, e-health in en bekostiging van de ggz. Lees meer >>
